| |
Του κόσμου τα παράλογα
Και του μυαλού τα πάθη
Έρχονται σαν μετέωρα
Στου ουρανού την ληθη
Και κάθε που κοιτω ψηλά
Και ψάχνω για να σε βρω
Τα πάθη τα παράλογα
Χάνονται Μες στα πληθη
Μόνη μου μένω πάντα εδώ
Στην γη μα και στον ουρανό
Χωρίς ελπίδα να σε δω
Χωρίς να ανασαίνω
Μόνος σου είσαι πάντα αλλού
Φωτιά κι αερας του βουνού
Έρχομαι στα όνειρά σου
Και σε παίρνω
Ίσως και να σε φόβισε
Η τόση μου αγάπη
Αν ήταν λάθος μου αυτό
Και πάλι θα το κάνω
Γιατί δεν έμαθα να ζω
Χωρίς να σε λατρεύω
Και σίγουρα αν δεν σε δω
Το ξέρω θα πεθάνω
Μόνη μου μένω πάντα εδώ
Στην γη μα και στον ουρανό
Χωρίς ελπίδα να σε δω
Χωρίς να ανασαίνω
Μόνος σου είσαι πάντα αλλού
Φωτιά κι αερας του βουνού
Έρχομαι στα όνειρά σου
Και σε παίρνω
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
