Palioxaraktiras
16-09-2006 @ 16:33 | Συντροφισσα που το πας δηλαδη? Να σ' ερωτευθουν ολοι οι αντρες της γης?
Ριξε κανα δυο τετοια ακομη και σ ερωτευομαι
Ασε που μπορει να μαθω και γεωγραφια μαζι σου
Φιλιααααααααααααααα
| |
~ Εφυγα ~
16-09-2006 @ 16:34 | ::up.:: ::up.:: | |
ΔΙΑΜΑΝΤΗΣ ΠΑΠΠΑΣ
16-09-2006 @ 16:35 | Ευτυχώς που δεν είμαι μόνος Μαργαρίτα αλλιώς θα είχα τρελαθεί. ::up.:: | |
ΑΙΟΛΟΣ
16-09-2006 @ 16:43 | Και όταν ψυχές σε απαντούν τον πόνο τους να σμίξουν με τα αθάνατα σου
κρύβεσαι μες την μοναξιά σου. Κρύβεσαι πίσω απ το ίνδαλμα σου. Της ιδεοληψίας.
Στιχο-ορειβάτες και στιχο-υπνοβάτες Μαργαρίτα…
Το γραπτό σου ξάγρυπνο κι αυτό…
Μην μου φοβάσαι…ακούω την κραυγή σου…ακούω το τραγούδι της.
Σιγά μη κλάψει σιγά μη φοβηθεί…
Καληνύχτα… και σε λίγες ώρες Καλημέρα… ::smile.:: | |
AETΟΣ
16-09-2006 @ 17:07 | Μιλω χωρις να διεκδικω,χρονια εχω σπασει το δικομου το ρεκορ......
Καληνυχτα Μαργαριτα με τα μαργαριταρια σου ::smile.:: | |
μπρουχίτα
16-09-2006 @ 17:58 | ειλικρινά πολύ καλό, Μαργαρίτα! | |
ofilia
16-09-2006 @ 18:25 | Μεσοποταμία...αναμεσα σε δυο ποτάμια σε δυο κόσμους σε δυό ζωές..κυλάει η ψυχή σου μαργαρίτα...Οδύσσεια... | |
vas
16-09-2006 @ 19:29 | Ανάμεσα Τίγρη και Ευφράτη...
το σχήμα τους.... | |
Τσακίρη Χαρά
17-09-2006 @ 00:48 | Καλημέρα Μαργαρίτα με τις ομορφιές σου...............
Μεσοποταμια, Τιγρης , Ευφρατης............ ::love.:: ::love.:: | |
seizeTHEday
17-09-2006 @ 03:11 | Καλή σου μέρα Μαργαριταρένια!
::smile.:: | |
χρήστος
17-09-2006 @ 04:40 | όμορφο, καλημέρα Μαργαρίτα... | |
TAS
17-09-2006 @ 05:34 | Μια Μεσοποταμία για τον καθένα ξαχωριστά
Στου πλανήτη το ζωντανό ντεκόρ
Και τα ρεκόρ σπασμένα άπό καιρό
Μαργαρίτα μου... | |
agrampeli
17-09-2006 @ 08:09 | ::smile.:: ::smile.:: ::smile.:: | |
Ίμερος
17-09-2006 @ 09:13 | Προδομένος στην Μεσοποταμία σου
εσύ και η απουσία σου
ο τρόμος σου τραντάζει το μυαλό
κι ο πόνος σου φωλιάζει στη καρδιά.
Σε Τίγρη και Ευφράτη ανάμεσα εσύ
και τα ερείπια σου, τα αθάνατα,
φαντάζουν στο λυκόφως μες το αίμα,
στο λυκαυγές, κοίτα, είναι ένα άσπρο ψέμα.
Μένεις εκεί κλεισμένος τώρα
φυλώντας μάρμαρα μαυρισμένος από τον φόβο
μην τύχει και ζωντανέψεις μια νέα Οδύσσεια
παραδομένος στην κραυγή σου.
Και όταν ψυχές σε απαντούν
τον πόνο τους να σμίξουν με τα αθάνατα σου
κρύβεσαι μες την μοναξιά σου.
Κρύβεσαι πίσω απ το ίνδαλμα σου.
Της ιδεοληψίας.
Δεν είσαι μόνος είναι κι άλλοι προδομένοι,
που εγκατέλειψαν ερείπια λεηλατημένα
απ του καιρού την μήνη.
Άναψε φως καρδιά μου στη ζωή
και αυτή θα σε καλοδεχτεί.
Μη μου φοβάσαι, μην πλανάσαι,
δεν είσαι μόνος είναι κι άλλοι πριν από σένα
που έχουνε παγκόσμιο ρεκόρ
σε τούτου του πλανήτη το ζωντανό ντεκόρ.
Μιλώ χωρίς να διεκδικώ,
χρόνια έχω σπάσει το δικό μου το ρεκόρ.
Μην μου φοβάσαι…
ακούω την κραυγή σου…
ακούω το τραγούδι της.
κι έτσι θα μ' άρεσε καλύτερα | |
Goldy
17-09-2006 @ 12:58 | Μαργαρίτα μου... ::up.:: | |
justawoman
17-09-2006 @ 15:09 | Εξαίρετη και στη γραφή και στο θέμακαι στην απόδοση ... και με τη μορφοπλαστική του Ίμερου μιλαει δυνατότερα!
Το μεγάλο σου δεν το διάβασα ακόμα, το φύλαξα όμως στ' αγαπημένα κι επιφυλάσσομαι.
καλό βράδυ Μαργαρίτα
| |
 |
