| |
Σε τούτη την οικοδομή, που χτίστης είμαι μόνον,
ακούγονται ήχοι μηχανών, φωνές επιστημόνων.
Έρχεται ο αρχιτέκτονας, μιλά στον εργολάβο,
φωνάζουν τον μηχανικό και πού να τούς προλάβω.
Εγώ, τα τούβλα μου κολλώ, το ’να ’ποπάνω στ’ άλλον,
μετρώντας μετά προσοχής τις θέσεις των κρυστάλλων.
Αλίμονο κι αν έπεφτε λόγος στον κάθε χτίστη,
πού θα χτιστεί το καθετί και τι κακώς εχτίστη.
Λένε πως, τούτη η οικοδομή σ’ εφοπλιστήν ανήκει
κι ότι, θα μένουν πλούσιοι, μόλις τελειώσει, ενοίκοι.
Γι’ αυτό κι η καθυστέρηση, το πλιάτσικο, η σπατάλη,
γι’ αυτό κι οι πάντες πώς να φάν’ κοιτάν, με το κουτάλι.
Δεν έτυχε να ’ρθεί ποτέ, κανείς εκ των πλουσίων,
ποιος ξέρει πού να κατοικούν. Πάντως, ουχί πλησίον.
Να κάνουν έναν έλεγχο, να ψάξουνε τα μέτρα,
να δούνε την ποιότητα στο ξύλο και την πέτρα.
Έτσι, αλωνίζουν άφοβα προμηθευτές κι εμπόροι,
άλλος να κλέψει στα υλικά κι άλλος εκεί που εμπόρει.
Κι εγώ το ράβω, δε μιλώ, γιατί η φωνή του χτίστη,
καμιά δεν έχει πέραση, καμιά δεν έχει πίστη.
Π.Θ.Τουμάσης
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
