Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132741 Τραγούδια, 271229 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 ζωή και έρωτας
 
Έχουν περάσει πια του έρωτα τα χρόνια..
θαμπό το τζάμι στης ζωής το παραθύρι ...
Μην το νερώνεις να γεμίσει το ποτήρι ...
Μην ψάχνεις Άνοιξη χωρίς τα χελιδόνια .

Φύγαν, μαζί με της ζωής τα καλοκαίρια ...
είναι ανέφικτο να τα γυρίσεις πίσω.
Πώς να μπορέσεις το στρεβλό να κάνεις ίσο ...
όταν σου λείπουν τα κατάλληλα μαχαίρια .

Είναι ο έρωτας θεότητα της νιότης ...
που όσο χάνονται τα χρόνια, ξεθωριάζει .
Με της θρησκείας το αντίθετο ταιριάζει ...
που με τα χρόνια δυναμώνει τον ιστό της .

Μόνο η καρδιά την προσμονή δεν παραβλέπει ...
αλλά κι αυτή αν λαβωθεί την υποστέλει .
Άδοξου τέλους, τη σκιάζει το καρτέρι ...
και συμβιβάζεται στης ερημιάς τα πρέπει .

Είναι γλυκιά η ζωή κι ο θάνατος μαυρίλα ...
μας έχει πει ο Εθνικός ο ποιητής μας.
Είναι ο έρωτας ,το νέκταρ της ψυχής μας ...
Όμως δεν είναι και η μόνη ανατριχίλα .



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 14
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
ΑΜΑΡΥΛΙΣ
20-02-2022 @ 05:55
Υπέροχο! διαμαντάκι.....και τα διαμαντάκια τα κρατούμε, καλό ξημέρωμα. ::hug.:: ::hug.:: ::hug.::
Μπόσινας Νίκος
20-02-2022 @ 10:01
Αληθινό και πολύ ωραίο!
malkon64
20-02-2022 @ 10:09
Καλό !!! ::up.:: ::yes.:: ::yes.::
Ιάνθη
20-02-2022 @ 10:27
Απ' όλες τις αλήθειες του
εγώ κρατώ αυτήν:
"Είναι ο έρωτας ,το νέκταρ της ψυχής μας ..." !

::theos.:: ::hug.:: ::theos.::
Κων/νος Ντζ
20-02-2022 @ 11:00
Πάρα πολύ ωραίο!!!
**Ηώς**
20-02-2022 @ 11:04
πολύ ωραία δοσμένο Τάσο
μα...«ο έρως χρόνους δεν κοιτά κι ούτε ποτέ ρωτάει
στόχος του πάντα η καρδιά γιατί τον λαχταράει ...
ούτως ειπείν-λυσιμελής, απείρου κάλλους θαύμα
πιο γλυκερός ο θάνατος με τούτο δω το καύμα

https://www.youtube.com/watch?v=c3Tk8MafCbg



ΛΥΔΙΑ_Θ
20-02-2022 @ 11:19
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
ΕΛΠΗΝΟΡΑΣ
20-02-2022 @ 15:52
::theos.:: ::hug.:: ::theos.::
φραγκοσυριανος
20-02-2022 @ 18:54
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
-Ειρήνη-
21-02-2022 @ 15:14
Όμορφα στοχαστικό! Μόνο που ο έρωτας δεν έχει ηλικία... και το "ποτέ πια" είναι μια πολύ περίεργη φράση, όπως έχεις γράψει ο ίδιος...

"Σιγά μην τρέμεις..."
είμαστε των παλαιών ερώτων οι φωνές
όχι αυτών που σου άλλαζαν τη ζωη
(...) αλλ' εκείνων των ερώτων των μικρών
που για μια μόνο στιγμή
σ' έκαναν να κοιτάς ψηλά
μ' ουράνια οικειότητα
ενώ κατι άταχτα μονοκοτυλήδονα
το γελάκι, η ματιά
σ' έκαναν να ξεχνάς τ' αειθαλή αγκάθια
του κάκτου χρόνου.
Έρωτα μικρέ της τελευταίας στιγμής
ακούμπα σ' έναν ώμο φανατικά θνητό
ακούμπα στο κενοτάφιο των ονείρων.
Κ. Αγγελάκη-Ρουκ
CHЯISTOS P
21-02-2022 @ 15:33
Διαπνέεται στο ποίημα σου Ανάστασιε από πνεύμα παραίτησης και αυτό δεν με έχει σύμφωνο... Στις δύο πρώτες "μαύρες" στροφές έρχεται να προστεθεί και η τρίτη για την οποία έχω αντίρρηση στο ότι ο έρωτας δεν είναι υπόθεση της νεότητας, αλλά η κινητήρια δύναμη για όλη μας τη ζωή...

Ηθικόν ;;; !!..
Νταλαρομπασης
23-02-2022 @ 19:27
::up.:: ::up.:: ::up.::
zari.kardias
26-02-2022 @ 01:02
Μόνο η καρδιά την προσμονή δεν παραβλέπει ...
αλλά κι αυτή αν λαβωθεί την υποστέλει .
Πανέμορφη γραφή!!! ::yes.:: ::up.::
...με τη μελαγχολία της χαμένης νιότης
::hug.::
ΕΛΛΑΝΙΟΣ
06-03-2022 @ 14:19
::up.:: ::theos.:: ::theos.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο