| Είναι το σπίτι αδειανό
Κι ένα απέραντο κενό
Πέφτει επάνω μου βαρύ
Και με πλακώνει
Δεν ξέρω πια πού να σε βρω
Μα είσαι πλάϊ μου.. εδώ
Μια απουσία ζωντανή
Που με σκοτώνει...
Δεν έχω όρεξη να βγω
Ούτε να φάω.. ούτε να πιω
Αργοπεθαίνω μοναχή μου σε μιαν άκρη
Δώσε μου κάτι να πιαστώ
Μια λέξη μόνο : "Σ' αγαπώ"
Έχει στερέψει απ' τα μάτια μου το δάκρυ...
Τη μπλούζα σου πάλι φορώ
Με τ' άρωμά σου το γλυκό
Που έχει μείνει χαραγμένο στο κορμί μου
Στέκομαι πάλι κι απορώ
Πώς ξέχασες τον πυρετό
Που άναβες όταν κοιμόσουνα μαζί μου...
Ίσως μετά από καιρό
Να σμίξουμε σ' ένα χορό
Όταν σωθούν οι αντοχές του χωρισμού μας
Όμως στο λέω.. δεν μπορώ
Ούτε λεπτό να σ' αρνηθώ
Οι αναμνήσεις.. αλυσίδες του δεσμού μας...
10-7-2020
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 3 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|