| |
Ηχούν και πάλι τύμπανα πολέμου
Η λογική έχει κι αυτή μεταναστεύσει
Πάλι εχθρό σε βλέπω απόψε αδερφέ μου
Κι η απληστία όλους μας έχει κυριεύσει
Μαύρη η ώρα που οι βόμβες θα σφυρίζουν
Και η αγάπη απ’ τον κόσμο θα χαθεί
Ούτε λουλούδια πια στη γη δεν θα ανθίζουν
Και τα παιδιά θα έχουν πάλι πληγωθεί
Πότε θα βάλουνε μυαλό αυτοί οι μεγάλοί
Που χώρισαν τον κόσμο σε σφαίρες επιρροής
Σκοτάδια μόνο προκαλούν και τρόμο πάλι
Πάψε άβουλα στρατιώτη να τους ακολουθείς
Στο σαλεμένο τους μυαλό μην υπακούς
Σπας τα δεσμά σου να σωθεί η ανθρωπότης
Είμαστε αδέρφια όλοι οι άνθρωποι τ' ακούς
Μην παραμένεις θεατής και απλός δεσμώτης
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
