| |
Νιώθω ασήμαντος σαν μελλοθάνατος πετεινός
που το αίμα του περήφανα χύνει
στο χώμα της μαύρης γης
σαν στυλοβάτης του νεόδμητου οίκου.
Θεμέλιο στεριωμένο, θεμέλιο στοιχειωμένο ,
θεμέλιο αιματηρό στη μνήμη των ανθρώπων,
υγεία ,ευημερία πλούσιων και φτωχών νοικοκυριών.
Με γυάλα ψαράδων στο χέρι καταδύομαι σε βυθούς
με λάσπη γεμάτους,αιώνια λάσπη ανθρώπων,
σε αναζήτηση αρχαίων οίνων αμφορείς αλλοτινούς,
ήπια κι αναρριχήθηκα στ' Ολύμπου τις κορυφές .
Ικέτης εξόριστος σε σκοτεινό δωμάτιο
προσμένω τη λαμπερή θεά ,
συντονιστής των ονείρων μου να γίνει
τη ραγισμένη μου θνητή καρδιά να συγκολλήσει,
το φως του ομόμητρου αδελφού της να μου χαρίσει
κι ο χρόνος μου στον δικό σου χρόνο να διεισδύσει.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
