Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132741 Τραγούδια, 271229 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Παρακμη Και Πτωση
 
ΠΑΡΑΚΜΗ ΚΑΙ ΠΤΩΣΗ
Είναι γιατί τις αγάπησα πολύ , την παρακμή μου και την πτώση μου...
Εκείνες ήταν που με έμαθαν ποιος είμαι στα αλήθεια ...
Γιατί καμιά μάσκα δεν σε ακολουθεί στην πτώση ...
Στην άκρη του γκρεμού είναι που φοβάσαι τα πάντα ...
Φοβάσαι πως θα σε σπρώξουν να πέσεις , φοβάσαι πως δεν θα σε βοηθήσουν να σηκωθείς , φοβάσαι τον πόνο , φοβάσαι να μείνεις μόνος , φοβάσαι τον θάνατο ...
Μα όταν αρχίζεις να κατρακυλάς είσαι πια ελεύθερος , δεν έχεις να πάρεις αποφάσεις , δεν υπάρχει σωστό και λάθος , δεν υπάρχουν φίλοι και εχθροί ...
Δες τον ήλιο πώς ζωγραφίζει με τα πιο όμορφα χρώματα τις τελευταίες στιγμές της μέρας ...
Κοίταξε το πεφταστέρι πώς σκορπάει υπέροχα το φως του , στο τελευταίο του ταξίδι ...
Λάτρεψα με πάθος την μούσα μου , και εκείνη με βοήθησε να γράψω τους στίχους μου , μνημείο για να δείχνει που έζησαν και που πέθαναν τα πιο όμορφα μου όνειρα ...
Την αγάπησα πολύ την παρακμή μου γιατί ποτέ δεν τρόμαξε το παιδί που ζει μέσα μου ... για αυτό και ζωγραφίζω ακρογιαλιές και κάμπους για να έχει το παιδί κάπου να πάει όταν έρθει η άνοιξη ...
Ίσως η παρακμή και η πτώση μου να είναι η πιο ολοκληρωμένη εκδοχή του εαυτού μου...
Γιατί όλοι οι φόβοι που με συνόδευαν στον δρόμο της ζωής μου , σταμάτησαν εκεί στην άκρη του γκρεμού , και δεν με ακολούθησαν στην πτώση μου...
Και οι φόβοι ήταν αυτοί που με υποχρέωναν να φοράω μάσκες ...
Και επιτέλους έμαθα το αληθινό μου πρόσωπο ...
Και είναι ωραίο να ξέρεις ποιος στα αλήθεια είναι αυτός που μαζί του θα κάνεις το υπόλοιπο ταξίδι που σου απομένει ...
Α.Π.


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 6
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

δεν υπαρχεις στο μελανι της γραμμης
 
Νταλαρομπασης
28-02-2022 @ 20:01
::up.:: ::theos.::
malkon64
28-02-2022 @ 20:15
Και οι φόβοι ήταν αυτοί που με υποχρέωναν να φοράω μάσκες ...
Και επιτέλους έμαθα το αληθινό μου πρόσωπο ...

::up.:: ::yes.:: ::yes.::
Σκόρπιες σκέψεις
01-03-2022 @ 00:33
Δεν έχω λόγια....τόσο αληθινό μα και πηγαίο...τόσο επίκαιρο μα και σοφό...
Άραγε αν αφεθούμε στην πτώση θα ξεφύγουμε από τους φόβους και τα προσωπεία που μας δεσμεύουν να ζούμε μια ζωή ξένη και φορτική και όχι τη ζωή που θέλουμε.....;;;;;Αν ναι, είμαι έτοιμη, πείτε μου μόνο από που να πάω να πέσω για να λυτρωθώ κι εγώ από τα δεσμά τους ::yes.::
Κων/νος Ντζ
01-03-2022 @ 05:58
Πολύ ωραίο!!!

::angel.:: ::angel.:: ::angel.::
Νταλαρομπασης
01-03-2022 @ 14:43
::up.:: ::up.:: ::up.::
https://youtu.be/AVDjCMSbc40
παναγης.α.
02-03-2022 @ 16:08
Κατερινα είχα γράψει κάτι άλλο αλλά το διέγραψα γιατί σκέφτηκα ότι είστε πολύ νέα( Δεν ξέρω γιατί το πιστεύω) για να μπαίνετε από τώρα σε τέτοιες σκεψεις ....Ευχαριστώ πολύ όμως για το σχολιο ''σκόρπιες σκέψεις''

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο