| Τέρμα η ζήλια
Στη ματωμένη σου οργή παραμιλάς
κι αυτό το πάθος σου κατάντησε μπελάς
ψάχνεις φαντάσματα και μέρα μεσημέρι
ακούς ψιθύρους, όμως είναι το αγέρι..
R [ τι πας να κάνεις
θα με τρελάνεις
μ’ αυτή τη ζήλια σου ερείπιο με κάνεις
θα με ξεκάνεις
θα με πεθάνεις
τα λογικά σου λίγο - λίγο που τα χάνεις ]R
Την πληγωμένη μου καρδιά δεν την ποθείς
και φυλακή μου είσαι όπου κι αν βρεθείς
μα με κρατάς απ’ το φουρό όπου γυρίζω
χωρίς μια άλλη από σε, να αντικρίζω.
R
Θα ήθελα να ξανασάνεις μοναχή
στα όριά μου έχει φτάσει η αντοχή
άσε με λίγο, χριστιανή, να ‘μαι ξοπίσω,
που θα με κάνεις, με το ζόρι, ν’ αμαρτήσω !
-.-
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 3 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|