| |
Στο ήρεμο πρωινό του Σεπτέμβρη
η θαλάσσια αύρα αιθεροβόσκει θροίζοντας
πάνω στα ξεραμένα φύλλα της άγριας μέντας
με ήχους οξείς διαπεραστικούς
κι ο νους του που τάχα να πλανάται;
Σ ' αυτήν που προτίμησε τον άγονο ξερικό τόπο
στο χώρο όπου ο ζέφυρος δε φτάνει
εκεί όπου μανόλιες δεν ευδοκιμούν
και στα περβόλια βουκαμβίλιες δεν έχει
εκεί όπου ζώνει τη λεύκα ο κισσός το ύψος της να φτάσει,
εκεί όπου η φύση δεν αφήνει την ομορφιά να φύγει
όπως εγώ σε άφησα οριστικά να μ' εγκαταλείψεις
για ξένους σκληρούς κι άγονους τόπους.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
