| |
Μίκρο πουλάκι που το έθαψε το χιόνι
σαν το παιδί που ζητιανεύει την ζωή
είναι παράξενη η ζώη,μικρή και μονή
κι έμεις ανήμποροι που ζούμε μια στιγμή....
Σαν μια στάση αστικού λεοφωρίου
με εισητίριο χωρίς επιστροφή
και σαν νεκρό που τον φορτόσαν σε φορίο
για να τον θάψουνε την άλλη κυριακή.......
(ΡΕΦΡΕΝ)
Όσες χαρές και αν μετρήσεις
οι λύπες είναι πιο πολλές
όπου κι αν πας κι όπου γυρήσεις
μια ανάσα είσαι θες δεν θες.....
Περούν τα χρόνια τις ζωής μας ένα ένα
όπως τα φύλλα που σκορπίζωνται στη γή
όλ'απο χέρι στο'χω πει είναι καμένα
κι έμεις αδύναμοι ταλεπόροι φτωχοί....
Φτάσαμε πλέον στου τέλους την στροφή
κι έχουμε νιώσει πια τη γεύση του θανάτου
έχει γεμήσει το παρόν μας με ντροπή
ένος ανόητου καιρού τρελού φευγάτου
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
