| |
Ήλθες..
Ήμουνα πάντα στον καημό σου απαθής
όμως ασύμμετρες δεν ήταν οι ροές μας,
και σε νοιαζόμουνα, ποτέ σου μη χαθείς
σαν μια φρεσκάδα στις σμιχτές αναπνοές μας.
Κι ήταν τα βλέμματα μονίμως σιωπηρά
σαν αδιόρατη ανάσα του αέρα
που τα στοχεύαν μαύρα βέλη νοσηρά
σε μιαν αντίπαλη πολέμια φοβέρα..
Μα ήταν άσχημη αυτή η απανεμιά
χωρίς τον λόγο, την γραφή, τα ξηγημένα,
σαν μαραμένα , δίχως μύρο γιασεμιά
σε κάποιαν άκρη του Παράδεισου παρθένα..
Και όταν μού ‘πες το δροσάτο «Σ’ αγαπώ»
κει που χανόμουνα στην ρότα την θαμπή μου,
έδωσες φώς στη σκοτεινή μου ατραπό
και μια ανέλπιστη ελπίδα στην καμπή μου…
-.-
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 2
| | | | | | | |
|
