| Και ξαφνικά στη ζυγαριά ο φόβος κι η χαρά μου,
ο εφιάλτης απ' τη μια, στην άλλη τα όνειρά μου...
Αν κουνηθώ σε ποια μεριά η ζυγαριά θα γύρει;
Είναι γεμάτο ή αδειανό ένα μισό ποτήρι;
Αν την αγγίξω και χαθεί, άμα σταθώ και φύγει;
Εγώ που όταν την κοιτώ έχω στο σώμα ρίγη...
Να της μιλήσω; Τι να πω; Αφου τα ξέρει ολα...
Τα σώματά μας μακριά μα οι ψυχές μας κόλλα...
Που ενώνουν τα κομμάτια μας, δυο κόσμοι γίνοντ' ένα,
έχω αυτήν προέκταση κι εκείνη έχει εμένα...
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 1 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|