| Απ’ τα μάτια σου το ξέρω
ότι πια θα υποφέρω
όσα παραμύθια κι αν μου λες
μ’ έχεις διώξει μακριά σου
δεν χωρώ πια στην καρδιά μου
κι ας μου λες συνέχεια μην κλαις
Χρόνια ήμουν στην σκιά σου
μια στιγμή στ’ όνειρα σου
κάτι να γεμίζεις τα κενά
μια αλήθεια περιμένει
στα σκοτάδια σου κρυμμένη
και μες του μυαλού σου τα στενά
Κάθε σκέψη με πληγώνει
κι η αλήθεια με ματώνει
που δεν ξεστομίζεις κι ας ποθώ
κι όμως να την κρύψεις άλλο
δεν μπορείς, δεν αμφιβάλω,
πρέπει πια να φύγω να σωθώ.
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 5 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|