| |
Τα μαύρα είναι μάτια σου σεπτή μυσταγωγία
που στο πλάι σου πιστός προσέρχομαι
να νοιώσω απ’ την αγάπη σου τη θεία λειτουργία
που σαν μάννα τ’ ουρανού τη δέχομαι.
Φύλακισέ με μες στης αγκαλιάς σου το ναό
κι αγάπησέ με να σε προσκυνάω σαν Θεό,
να σε λατρεύω σαν εικονοστάσι Παναγιάς,
να σε γυρεύω σαν τη λευτεριά του ο ραγιάς.
Σου το δίνω κράτα μου το στιβαρό μου χέρι
φωτεινό στη στράτα μου να γίνεσαι τ’αστέρι
με πελώρια θεριά και δίνες θα παλεύω
άτια με μια λαιμαριά μαζί σου να τα ζεύω.
Είν’ ο γλυκός σου έρωτας γη της Απαγγελίας
που με το θεσπέσιο το χάδι σου
με πηγαίνει με τ’ ολόλευκο φαρί της φαντασίας
ως το φως του αιώνιου παράδεισου.
Φύλακισέ με μες στης αγκαλιάς σου το ναό
κι αγάπησέ με να σε προσκυνάω σαν Θεό,
να σε λατρεύω σαν εικονοστάσι Παναγιάς,
να σε γυρεύω σαν τη λευτεριά του ο ραγιάς.
Σου το δίνω κράτα μου το στιβαρό μου χέρι
φωτεινό στη στράτα μου να γίνεσαι τ’αστέρι
με πελώρια θεριά και δίνες θα παλεύω
άτια με μια λαιμαριά μαζί σου να τα ζεύω.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
