| |
Μαγνήτης ελαττωματικός
Στερέψανε τα δάκρυα,
μα όχι κι ο καημός.
Πληγή που έκλεισε ο χρόνος
φωτια που έσβησε ο καιρός.
Το όνειρο έγινε τραγούδι
ποίημα έγινε η ευχή,
δίπλα μου κλαίει ένα λουλούδι
ψάχνει ακόμα το φιλί.
Σιγά σιγά λιώνει μέσα μου το χιόνι
βγαίνει ο ήλιος στο ψυχρό μου το σεντόνι
κι ας θέλει λίγο ακόμα να φάνεί
ζεσταίνει τη ψυχή μου μια ακτίνα δειλή.
Μαγνήτης ήσουν ελαττωματικός,
πυξίδα χαλασμένη,
μέσα σου δεν υπάρχει φως
τρύπια η ψυχή σου ή μπαλωμένη.
Κλείσε τουλάχιστον τα παραθυρα στα ματια σου
να μη φανεί η άπονη και άκαρδη καρδιά σου.
Κάνε κομμάτια της πυξίδας σου τα διάφορα,
να μη θολώνει τους ταξιδιώτες της ζωής όπου περνάς.
Πριν φύγεις καρδιά μου σου δίνω μια ευχή
Να βρεις την αγάπη την αληθινή
Αυτήν που το δάκρυ θα κάνει γιορτή
Να δινεις αγάπη δεν είναι ντροπή.....
Κατερίνα Δ.Κ.
Μια θερμή παράκληση σε όλους... Αν δεν ξέρετε τι θελετε στη ζωή σας μη προσεγγίζετε άλλα άτομα. Μείνετε μόνοι/ες, γνωρίστε τον εαυτό σας, αλλά μην τραβάτε κι άλλους στο γκρεμό μαζί σας
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
