| |
Εσύ που ράβεις και ξηλώνεις τα πανιά
και μ' έπλασες σ' αυτή τη βάρκα να αρμενίσω
Δώσε μια ανάσα σου κι ας είναι και κοφτή
έστω ένα κύμα παραπάνω να γνωρίσω
Στείλε του Δία ένα βέλος ξαφνικό
τον Ποσειδώνα να ξυπνήσει από τη νάρκη
Κουράστηκα στη θάλασσα να είμαι στεγνός
γυμνό κορμί... έλα και βάφτισέ με πάλι
Κι αν δε μπορείς άνοιξε τότε τον ασκό
οι γιοι του Αστραίου να ορμήσουν να με φάνε
Για να με φτάσουν πιο ψηλά απ' τον ουρανό
και πάλι ύστερα στα τάρταρα ας με πάνε
Κι αν με φοβάσαι στείλε χάρτη και πυξίδα
ποτέ δεν ξέχασα χρυσό να κυνηγώ
Κι αν δεν τον βρω θα έχω σκιάς δυο μέτρα σκάψει
και το αμπάρι μου γεμάτο θα θωρώ
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
