Τις ώρες της απόλυτης σιωπής
Που μόνο μες στα μάτια σου ανασαίνω
Τις ώρες της αθώας ηδονής
Εκείνες που για σένανε πεθαίνω
.. Γυρνάω στο ρολόϊ της χαράς
Λεπτοί είναι οι δείκτες της αγάπης
Η γεύση του φιλιού.. μιας αγκαλιάς
Το άγγιγμα του νου.. τ' ονειρεμένο...
Οι ώρες που στο πλάϊ σου περνώ
Ατόφια της ψυχής μαργαριτάρια
Κοχύλι το κορμί το πορφυρό
Π' ανοίγεται σε πέλαγα καθάρια...
Ταξίδι της ζωής.. εσύ κι εγώ
Τα σώματα.. αυτοσχέδιες σχεδίες
Το κύμα να παλεύουν το σκληρό
Στου κόσμου τις πικρές τις αμαρτίες...
Μα πάνω στη χρυσή ακρογιαλιά
Οι νύχτες σαν φεγγάρια μας φωτίζουν
Της θάλασσας σαν κλέβω τη λαλιά
Τ' αστέρια της καρδιάς μου σ' υπνωτίζουν...
Και ύστερα προβάλει η αυγή
Μ' εκείνες τις ροδόχροες αχτίδες
Π' ανοίγει κάθε μέρα σαν ευχή
Και σβήνει της φοβέρας τις ρυτίδες...
...
Το βήμα απ' το εγώ ως το εσύ
Μια μόνο δρασκελιά μέσα στο χρόνο
Από το χώρια μέχρι το μαζί
.. Δυο άνθρωποι που σμίγουν σ' έναν μόνο...
