| Έφυγες και πήγες μακριά
σύννεφα με κύκλωσαν βαριά
ηλιόλουστο δεν βλέπω ουρανό
έμεινε το σπίτι ορφανό,
κατασκότεινο κι ελεεινό
με περικοκλάδες και κλαριά.
Συντρίμμια όνειρα για μένα
μαζί με χρόνια γκρεμισμένα
αφού με μαχαίρι στην πληγή
μού ‘γινες βασάνων μου πηγή
μ’ ελπίδες σκουριασμένα τρένα
που φεύγουν για τα μαύρα ξένα.
Έρημο σπουργίτι στο χιονιά
ψάχνω νά’ βρω μια γωνιά,
αγκαλιά μου να σ’ ονειρευτώ
με το κορμί το τορνευτό
που καμίνι γίνεται καυτό
και λημέρι μου στην παγωνιά.
Συντρίμμια όνειρα για μένα
μαζί με χρόνια γκρεμισμένα
αφού με μαχαίρι στην πληγή
μού ‘γινες βασάνων μου πηγή
μ’ ελπίδες σκουριασμένα τρένα
που φεύγουν για τα μαύρα ξένα.
|
![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | | Στατιστικά στοιχεία | | ![](skin/images/spacer.gif) | | Σχόλια: 1 Στα αγαπημένα: 0
| | ![](skin/images/spacer.gif) | | | | ![](skin/images/spacer.gif) |
|