| Στου ποταμού τις εκβολές
Οι σκέψεις μου θλιμμένες
Δεν υπακούν σε εντολές
Βουβές κι αγριεμένες
Σκέψεις χωρίς αναστολές
Μες’ το μυαλό κρυμμένες
Αθώες και αμαρτωλές
Όμορφες, Διεστραμμένες
Ιδέες απροσάρμοστες
Πολύ καλά γραμμένες
Κρέμονται από δυο κλωστές
Στο νου είναι κλεισμένες
Μόλις στο φως έξω θα βγουν
Σαν λούλουδα ανθισμένες
Μια λάμψη και θα εκραγούν
Στην σκόνη βυθισμένες
Στ’ απέραντο γαλάζιο ζουν
Στου ποταμού την άκρη
Την όχθη απέναντι κοιτούν
Και τρέχει ένα δάκρυ
|
![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | | Στατιστικά στοιχεία | | ![](skin/images/spacer.gif) | | Σχόλια: 3 Στα αγαπημένα: 0
| | ![](skin/images/spacer.gif) | | | | ![](skin/images/spacer.gif) |
|