Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132741 Τραγούδια, 271229 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Ο ταραχοποιός
 
Σε κάποιο μέρος μακρινό δεν έχει σημασία
βγήκε ένας νέος στον ντουνιά το δίκαιο να μας πει
διδάσκαλος δεν ήτανε ούτ΄ ήθελ΄ εξουσία
μα των πραγμάτων έψαχνε τα πως και τα γιατί.
.
Φυτίλι ήταν τα λόγια του στου πλήθους τη γαλήνη
και τα δεσμά του έβλεπε σαν ξύπναγε ο λαός
οι πραίτορες συσκέφθηκαν, είπανε, ''τι θα γίνει''
''αυτός τώρα μας έλειπε ο ταραχοποιός.''
.
Κάποια νυχτιά του στήσανε στην πόρτα του καρτέρι
στον δικαστή τον έσυραν, σαν το σκυλί, μπροστά
αυτού είπαν ο λόγος του είν΄ κοφτερό μαχαίρι
σ΄ένα κελί τον πέταξε - μη κύριε δικαστά!
.
Του κόσμου οι βιγλάτορες του στείλανε φιρμάνι
πώς χάρη θα του δώσουνε αν ορκιστεί σιγή
μα κείνος αποκρίθηκε η ώρα ΄κείνη φτάνει
κι αν ένας πέσει θα 'ρθουνε χιλιάδες απ' τη γη .
.
Σαν βγαίνει ο ήλιος, τον τραβούν τα κτήνη στην αγχόνη
καθώς το πλήθος ούρλιαζε μ΄ ανείπωτη χαρά
ο δήμιος ήξερε καλά πως να τους ξεσηκώνει
και θέαμα τους πρόσφερε σε πρωινά ανιαρά.
.
Κρεμάστε τον, φωνάζανε, τα πλήθη μανιασμένα
και οι πραίτορες κοιτάζανε το έργο τους αυτό
"σκοτώστε τον μας πρόσβαλε τα ήθη τ' αγιασμένα"
και ο δήμιος τον στιγμάτισε με σίδερο καυτό.
.
Γύρισε τότε κοίταξε τον όχλο να φωνάζει
κι είχε πικρό παράπονο φορώντας τη θηλιά
ο δήμιος σπρώχνει με θυμό- ''τι ωραία που σπαράζει''
''να ΄χαμε άλλους κάνα δυο τέτοιους μεσ΄τα κελιά.''
.
Την ιστορία ήθελα να σας εξιστορήσω
απλά κάπου την άκουσα κι είπα να σας τη πω
για κάποιους που απλά τόλμησαν ήθελα να μιλήσω
τα στήθια τους προτάσσοντας σε ζοφερό καιρό.
.
Όσο για μένα, αν ρωτάς, αν έχει κάτι αφήσει
κι αν με ρωτάς αν έπρεπε να χε ορκιστεί σιγή
δεν ξέρω φίλε να σου πω, ούτε αν καρποφορήσει
ο σπόρος του που έπεσε, στην άγονη μας γη.




 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 6
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες,Κοινωνικά & Πολιτικά
      Ομάδα
      
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

αισχυλος
 
ΑΜΑΡΥΛΙΣ
21-03-2022 @ 18:57
ΥΠΕΡΟΧΟ!!!! μπράβο. ::hug.:: ::hug.:: ::hug.::
Αγιοβλασιτης
21-03-2022 @ 19:59
Πολύ ωραίο Σπήλιο...
https://youtu.be/T-f-vQX942I
Μπόσινας Νίκος
21-03-2022 @ 22:49
ΥΠΕΡΟΧΟ !!!
Εκπληκτικό ποίημα!
Κων/νος Ντζ
21-03-2022 @ 23:17
ο δήμιος σπρώχνει και 'πεσε - ''τι ωραία που σπαράζει''
''να ΄χαμε άλλους κάνα δυο τέτοιους μεσ΄τα κελιά.''!!!

Πολύ ωραίο! ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
malkon64
22-03-2022 @ 00:40
::up.:: ::up.:: ::up.::
-Ειρήνη-
22-03-2022 @ 14:48
Θα συμφωνήσω απόλυτα με το σχόλιο του Αγιοβλασίτη (και του τραγουδιού). "καθώς το πλήθος ούρλιαζε με ανείπωτη χαρά": η μεγαλύτερη ντροπή της ανθρώπινης φύσης, να καταντάει χειρότερη κι από ζώο. Από παλιά μέχρι σήμερα τίποτα δεν έχει αλλάξει. Είναι πολύ μικρή η απόσταση ανάμεσα σε μας και στο "άρτον και θεάματα" των Ρωμαίων... πάρα πολύ ωραίο το ποίημά σου!

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο