| |
Ξέρεις τι θέλω να σου πω, ξέρεις τι έχω νιώσει;
Ξέρεις τα μάτια σου τα δυο από τι μ' έχουν σώσει;
Ξέρεις τι είναι να ακουμπάς και να μη νιώθεις κάτι;
Ξέρεις πως είναι να φιλάς και να γυρνάς την πλάτη;
Γιατί μπορεί τα χείλη σου άλλα να ακουμπάνε,
μα από τα χείλη στη καρδιά αισθήματα δεν πάνε...
Ξέρεις τι είναι ν' απορείς που κάτι δε σ' αγγίζει,
ακόμα κι αν με το μυαλό, ξέρεις ότι αξίζει;
Ξέρεις τι είναι η φωτιά να 'ναι σπίρτου που σβήνει;
Φλόγα μικρή, λίγα λεπτά, καμένο ξύλο αφήνει...
Κι όμως ενώ δε μ' άγγιξες πλημμύρισα από εσένα!
Το λόγια μου είναι χορδές, στα δάχτυλά σου πένα,
κάθε τους κίνηση γεννά ποιήματα και ήχους,
τα χείλη σου εμπνεύσανε τους πιο ωραίους στίχους.
Κι απ' της ματιάς σου τη φωτιά, ζεστάθηκε η καρδιά μου!
Κρίμα να είσαι μονάχα, μέσα στα όνειρά μου...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
