| |
ΑΞΕΧΑΣΤΗ ΑΓΑΠΗ
Μες στου Βοσπορου τα στενα,
καραβια αρμενιζουν,
περηφανα και δυνατα,
τα κυματα διασχιζουν,
τα κυματα διασχιζουν.
Αχος βαρυς ακουγεται,
οχλοβοη κι ανταρα,
κτυπανε καποια σημαντρα
και γινεται μανταρα
και γινεται μανταρα.
Αντρες, γυναικες και παιδια,
με μια ελπιδα στην καρδια,
αναζητουνε λευτερια,
δεν στεργουν αλλο την σκλαβια,
δεν στεργουν αλλο την σκλαβια.
Παντα εσενα καρτερω,
για να σε συναντησω,
για να σου πω πως σ΄αγαπω,
να σε γλυκοφιλησω,
να σε γλυκοφιλησω.
Να σ΄αγκαλιασω τρυφερα
και να σου δωσω αγαπη
και να σε κλεισω στην καρδια,
αξεχαστη αγαπη,
αξεχαστη αγαπη.
Ενα φως κατεβηκε,
απο τον ουρανο
κι ενα στεφανι φανηκε,
με χρυσο σταυρο,
με χρυσο σταυρο.
Τα κυματα της θαλασσας,
κοκκινα εχουν γινει,
εσενανε προσμενουνε,
για να βρουν γαληνη,
για να βρουν γαληνη.
Μες στου Βοσπορου τα στενα,
καποιος φωναζει λευτερια.
καποιος φωναζει λευτερια,
με κρυφη ελπιδα στην καρδια,
με κρυφη ελπιδα στην καρδια.
Παντα εσενα καρτερω,
για να σε συναντησω,
για να σου πω πως σ΄αγαπω,
να σε γλυκοφιλησω,
να σε γλυκοφιλησω.
Να σ΄αγκαλιασω τρυφερα
και να σου δωσω αγαπη
και να σε κλεισω στην καρδια,
αξεχαστη αγαπη,
αξεχαστη αγαπη.
Ξαφνικα συννεφιασε
και αρχισε να βρεχει,
στο τελος ειναι νικητης,
εκεινος που αντεχει,
εκεινος που αντεχει.
Τα κυματα ημερεψαν
και εφεραν γαληνη,
ολοι, μεγαλοι και μικροι,
ζητανε την ειρηνη,
ζητανε την ειρηνη.
Ουρανιο Τοξο φανηκε
στου οριζοντα τα βαθη,
οταν η μπορα χαθηκε
και επεσαν τα παθη
και επεσαν τα παθη.
Παντα εσενα καρτερω,
για να σε συναντησω,
για να σου πω πως σ΄αγαπω,
να σε γλυκοφιλησω,
να σε γλυκοφιλησω.
Να σ΄ αγκαλιασω τρυφερα
και να σου δωσω αγαπη
και να σε κλεισω στην καρδια,
αξεχαστη αγαπη,
αξεχαστη αγαπη,
και-να -σε-κλει-σω-στην-καρ-δια-
α-ξε-χα-στη-α-γα-πη.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
