|
Μια ύστατη ματιά μου έμεινε
κι αναρωτιέμαι
τι να ειδώ για τελευταία φορά;
Της άνοιξης την ομορφιά ;
Όχι είναι μακριά.
Της θάλασσας την απεραντοσύνη
ή τον γαλάζιο ουρανό;
Τι να πρωτοειδώ;
Απόλαυσα τη ζωή ,φτάνει.
Σε άγνωστους δρόμους σκοτεινούς οδεύω.
Ύπαρξη ,αισθήσεις, φόβος.
Δε φοβάμαι αφού δε θα υπάρχω.
Πόσο γλυκό να ονειρεύεσαι εφ' όρου ζωής
εκείνη που αγαπάς!
Πόσο υπέροχο να έχεις μπροστά σου
τη μορφή της την ώρα που αποχωρείς!
Νιότη μου όμορφη ,
νιότη γεμάτη ελλείψεις και στερήσεις ,
χαμένες ψευδαισθήσεις.
Θεσσαλονίκη 1 Απριλίου 2022
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 2 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|