| Τα φαναράκια της ειρήνης
Τα φαναράκια κάποιας ειρήνης
Ανάφτουνε δίπλα σε τουτό το λευκό
Τον ανθό με τις δίχως πολλές τιμές
Που παντα τον ρωτάς να σου πει
Μια αλήθεια που ξέρει ολη η γη
Σε ενα λευκο, καταλευκό φουστάνι
Η ομίχλη την ψυχή σου πιάνει
Πως απλώνουμε τα χερια ψηλα ;
Σαν γυναίκα που ατενιζεί τον ήλιο
Πως αφήνουμε το οπλο στο χώμα;
Αλλοι απέναντι το κρατάνε ακόμα!
Κική Ματέρη
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 0 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|