| |
| | Το δείπνο του Λουίτζι |  | | |
Αργά το απόγευμα, ο ήλιος είχε γείρει στον ορίζοντα και ο Λουίτζι μοχθούσε ώρες πολλές δουλεύοντας τη σύνθεσή του: θα ήταν το πρώτο του μεγάλης διάρκειας συμφωνικό έργο. Του ήταν αδύνατο να συγκεντρωθεί πάνω από την παρτιτούρα. Με τον μετρονόμο να χτυπά τα μέτρα σε τέμπο αντάντε, έπαιζε ξανά και ξανά στο πιάνο το αργό μέρος σε φα μείζονα.
“Εδώ θα σιγήσει το δεύτερο φλάουτο”, μουρμούρισε μέσα από τα δόντια του.
Έριξε μια ματιά από το παράθυρο του διαμερίσματος του τρίτου ορόφου .Το βλέμμα του σταμάτησε πάνω στα τείχη που κύκλωναν την πόλη. Ένιωσε στην ψυχή του το ίδιο μπλοκάρισμα που ένιωθε και στο μυαλό του. Δεν μπορούσε να προχωρήσει τη μουσική ιδέα παρακάτω, κι απότομα σηκώθηκε και όρμηξε έξω από το διαμέρισμά του, ξεχνώντας πάνω στη φούρια του να φορέσει τη ρεντιγκότα του.
Προχωρώντας γοργά διέσχισε πεντακόσια μέτρα, προσπερνώντας το Αυτοκρατορικό Παλάτι και την Εκκλησία των Καπουτσίνων στην Αγορά των Σιτηρών, και σταμάτησε μπροστά στο εστιατόριο του Φραντς Γιαν. Μπήκε και κάθισε σ’ ένα μικρό τραπέζι, κοιτάζοντας την τζαμαρία.
Ο κομψά ντυμένος σερβιτόρος τον πλησίασε από το πλάι του:
“Τι θα πάρετε, κύριε;”. Δεν πήρε απάντηση και χρειάστηκε να επαναλάβει την ερώτηση.
Ο Λουίτζι αποκρίθηκε : “ Για αρχή μια σούπα, αν αξίζει να την φάω. Μόνο κάποιος που έχει καθαρή καρδιά μπορεί να φτιάξει μια καλή σούπα.”
“Μάλιστα κύριε. Προτείνω την πατατόσουπα με 6 βραστά αυγά”
“Κάνε τα καλύτερα 12 τα αυγά”
"Όπως επιθυμείτε, κύριε" είπε ανέκφραστος ο σερβιτόρος . “ Και θα συνεχίσετε με...;"
“ Φέρε μου για δεύτερο πιάτο μακαρόνια με τυρί και βούτυρο, ”.
“ Μάλιστα κύριε , maccheroni alla caccio e pepe, προτείνει ο σεφ.”
“Πες το όπως θες , αρκεί να το φέρεις σβέλτα, και μαζί ένα μισόλιτρο λευκό κρασί" είπε ο Λουίτζι και κοίταξε με βλέμμα απλανές τους περαστικούς έξω στο δρόμο.
Είχε κιόλας βραδιάσει και οι σκιές κυνηγιόντουσαν μέσα στους στενούς δρόμους της πρωτεύουσας.
(.....................................................................................)
Με γεμάτο το στομάχι και με το αλκοόλ να σφυρίζει μέσα στο κεφάλι του ο Λουίτζι επέστρεψε στην κάμαρα με το πιάνο του και ξαγρύπνησε συνθέτοντας. Είχε αποφασίσει και σε ποιον θα αφιερώσει την Πρώτη Συμφωνία του. Έγραψε στην πρώτη σελίδα: " Στον Αξιότιμο Βαρώνο Γκότφριντ βαν Σβίτεν, δια χειρός του μαέστρου Λούντβιχ βαν Μπετόβεν "
(Βιέννη, Απρίλιος 1797)
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | Ο Άνθρωπος είναι η απάντηση, όποια κι αν είναι η ερώτηση. | | | |
|
daponte
02-04-2022 @ 12:55 | Στις 2 Απριλίου 1800 δόθηκε στη Βιέννη η πρεμιέρα της Πρώτης Συμφωνίας του Λούντβιχ βαν Μπετόβεν, την οποία συνέθεσε ανάμεσα στα 1795 και 1799.
Το πολυτελές εστιατόριο του Φραντς Γιαν, στο κέντρο της Βιέννης φιλοξενούσε συχνά ζωντανά κοντσέρτα μουσικής: τόσο ο Μότσαρτ όσο και ο Μπετόβεν είχαν παρουσιάσει έργα τους εκεί. Σήμερα στεγάζεται εκεί το παραδοσιακό βιεννέζικο καφέ Frauenhuber.
https://youtu.be/ztEs0SDoHjA
https://youtu.be/0JKNav9UctY
https://youtu.be/tb1--Irn8B8 | | daponte
02-04-2022 @ 13:12 | To γερμανο-αυστριακό πιάτο με ζυμαρικό και τυρί ονομάζεται "Käsespätzle" και είναι το αντίστοιχο του ιταλικού "pasta caccio e pepe". | | daponte
02-04-2022 @ 13:56 | Στα 35 χρόνια της διαμονής του Μπετόβεν στη Βιέννη υπολογίζεται ότι άλλαξε τουλάχιστον 60 σπίτια (συχνά έμενε με τη σεζόν - χειμερινή ή θερινή).
Όταν αφοσιωνόταν στη μουσική σύνθεση ξεχνούσε και να φάει.
Είχε πει " Για να γίνει κανείς σπουδαίος μουσικός , του χρειάζονται μόνον λίγες σαρδέλλες, λίγο ψωμί, και 8 ώρες μελέτη κάθε μέρα". | | -Ειρήνη-
04-04-2022 @ 15:10 | Γράφεις ωραία, daponte, το 'χεις με την αφήγηση σε πεζό λόγο... | | daponte
04-04-2022 @ 20:15 | Ευχαριστώ - Ειρήνη- για τη φιλοφρόνηση. | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
