Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132760 Τραγούδια, 271256 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Άνθρωπε παντοδύναμε
 
Σκληρός ο κόσμος έγινε, φτιαγμένος για τους λίγους
Τους δυνατούς, τους τολμηρούς κι όχι για τους κολίγους
Τα πάντα μοιάζουνε σκληρά που όμως σε ξεγελάνε
Ψευδαισθήσεις σου γεννούν και σου χαμογελάνε

Η πέτρα φαίνεται σκληρή μα το σφυρί την σπάει
Το σίδερο αλύγιστο μα μ’ ένα λοστό λιγάει
Το ατσάλι είναι δυνατό μα η φωτιά το λιώνει
Και το διαμάντι κοφτερό μα η λάμψει του τελειώνει

Το πιο σκληρό από όλα αυτά στον κόσμο είναι ένα
Η ανθρώπινη γλώσσα και γραφή με τη χρυσή της πένα
Το πιο σκληρό από όλα αυτά στον κόσμο δεν ειν’ άλλο
Είν’ του ανθρώπου η αντοχή με ανάστημα μεγάλο

Αυτός αντέχει ότι κι αν βρει, στο δρόμο του απάνω
Κάθε κακουχία, κάθε στραβή κι ακόμα παραπάνω
Ατσάλι είναι η ψυχή, πέτρα τα δυο του χέρια
Διαμάντια ειν’ τα μάτια του, σίδερα και μαχαίρια

Άνθρωπε παντοδύναμε, τις αντοχές σου ξέρεις
Μόνο εσύ την άνοιξη, μπορείς να ξανά φέρεις


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 3
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Συλλογή
      Διαμάντια στα Σκουπίδια
      Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Δίνω στους στίχους μου πνοή και στο χαρτί άξια, τραγούδια θέλω να γενούν με στυλ και φαντασία.
 
ΕΛΠΗΝΟΡΑΣ
05-04-2022 @ 00:47
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
heardline
05-04-2022 @ 07:01
Άνοιξη τής αλήθειας...

Και την αλήθεια ''στέφανο''
θα πρέπει να φορέσεις,
σαν άλλο φωτοστέφανο,
αυτό να το μπορέσεις...

::hug.:: ::hug.:: ::hug.::
Αγιοβλασιτης
05-04-2022 @ 15:21
::up.:: ::theos.:: ::up.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο