| |
Άκου τον ήχο των φιλιών στις κοινωνικές συναναστροφές
σαν βεντούζες μηχανικές,
υποκρισία.
Άκου τον ήχο του δακτυλιδιού που πέφτει από το δάχτυλο
στο χείλος του φρεατίου,
λαχτάρα.
Άκου την κίνηση του φεγγαριού στην άκρη της νύχτας,
τον απόκοσμο ήχο του κομήτη που ξαφνιάζει,
το κλάμα του αστεριού που πεθαίνει,
ουτοπία.
Κι εσύ αιθεροβάμονα ρομαντικέ ψάξε στα βιβλία σου
τον εαυτό σου να βρεις κι έλα μετά σε μένα,
ρομαντισμός.
Άκου τον ήχο των αγγουριών στις τρεις τα ξημερώματα
μέσα στην ησυχία του θερμοκηπίου αυτών που ωθούνται
από την ορμόνη να τσιτώσουν το νάιλον της συσκευασίας τους,
βιασμός της φύσης.
Άκου το κελάηδισμα των αηδονιών ξημερώματα Απρίλη και Μάη
να νοιώσεις την ομορφιά των ήχων της φύσης που ποτέ δε σφάλλει,
ομορφιά της φύσης.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
