| |
Μια φούστα βάλε κλαρωτή
και βγες για το σεργιάνι
νά ‘χουν τα μάτια μου γιορτή
κι ο νους μου να τα χάνει.
Να φχαριστώ τη μοίρα μου
μεγάλε έρωτά μου
πού’ κανες πλημμύρα μου
τα συναισθήματά μου.
Περπάτησε αντάμα μου
γιατί’ σαι συ το κάρμα μου
στα κρύα ξεροβόρια μου
μάγεμα και θάμα μου
της Σιλωάμ τ΄ ανάμα μου
μα κι η παρηγόρια μου.
Ευθύς ν’ ανοίξουν ουρανοί
με τις ψηλές σου γόβες
να μοιάζεις με μια καλλονή
που μπροστά μου κάνει πρόβες.
Να φχαριστώ τη μοίρα μου
μεγάλε έρωτά μου
πού’ κανες πλημμύρα μου
τα συναισθήματα μου.
Περπάτησε αντάμα μου
γιατί’ σαι συ το κάρμα μου
στα κρύα ξεροβόρια μου
μάγεμα και θάμα μου
της Σιλωάμ τ΄ ανάμα μου
μα κι η παρηγόρια μου.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
