Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132744 Τραγούδια, 271240 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 χαρταετοί
 
Δεν με τραβούσε να πετώ χαρταετούς...
ήθελα μόνο ,το πέταγμα τους να αγναντεύω .
Mε τις χoρδές τις παιδικές μου να παλεύω ....
και του Ομήρου να ξεχνάω τους λωτούς.

Πάνω στης φύσης το βελούδο ξαπλωτός....
δίχως κατώστρωμα και δίχως μαξιλάρι...
ένιωθα να μαι της ζωής το καλεντάρι..
και της αλήθειας η χαμένη κιβωτός.

Ονειρευόμουν με τα μάτια ανοιχτά ...
ότι ταξίδευα μαζί τους στους  αιθέρες.
Δεν συνταιριάζονται οι νύχτες με τις μέρες ....
Κοιμάτ' ο κόσμος, μα η καρδιά μας ξενυχτά.

Λιβάδια απέραντα, νερά, βουνοκορφές...
μες του μυαλού μου τον καμβά ζωγραφισμένα.
Χρόνια και χρόνια παραμένουν φυλαγμένα ...
με απανθίσματα γλαυκά κι επιστροφές.

Είναι γεμάτη η ζωή χαρταετούς...
Κάποιοι αγέρωχα τον άνεμο κοιτάζουν,
κι άλλοι σ 'ασήμαντα υψώματα γεράζουν...
Θνησιγενότητα θυμώντας στους βροτούς .

Σαν αντικρίζω να  πετούν Χαρταετοί ...
ξυπνάνε μέσα μου τα άγουρα τα χρόνια.
Τιμή σ' εκείνους που αρνούνται να ναι πιόνια ...
σε μιάς παράλογης σκακιέρας την ειρκτή.














 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 18
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
Αγιοβλασιτης
10-04-2022 @ 09:35
Για copy-paste πάλι...
Όπως είδες έσβησα τα σχόλιά σου...
γιατί αν νομίζεις ότι θα γεμίζεις στο χώρο μου, γράφοντας βλακείες είσαι γελασμένος...
Μέχρι και το χθεσινό του ελπήνορα μου έβαλες ,
το οποίο το διάβασα χθες στη σελίδα του και το σχολίασα..
Τί παριστάνεις;;
Vlax::
Euler2
10-04-2022 @ 11:10
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
koyloykakoselias
10-04-2022 @ 13:38
::rock.:: ::up.:: ::up.::
κοποιπεηστ
10-04-2022 @ 14:28
κοποιπεηστ
09-04-2022 @ 17:34 Αγιοβλασιτη
αλλάζω τακτική θα'ρχομαι και θα σχολιάζω τις αναρτήσεις σου και τότε να δούμε ανθρωπάκι της πλάκας αν έχεις τα φρύδια να τις κρατάς Εγώ όπως βλέπεις ποτέ δεν στις έσβησα όπως εσύ Περίμενε με

Πόσο δίκιο έχω Τον έχω προειδοποιήσει για όσους προλάβουν να το διαβάσουν Καβάλησε το καλάμι λόγω της ανοχής μου
Αγιοβλασιτης
10-04-2022 @ 16:56
Για κοποιπεηστ
Αναρωτιέμαι αν είσαι αληθινός ή ρομπότ!!!
Γιατί ότι και να σου λέω...εσύ το χαβά σου...άλλα λόγια να
αγαπιόμαστε....
Εγώ κάνω κριτική -σκληρή-σε αυτά που αναρτάς ...
Γιατί συνήθως αναρτάς φανατικές πολιτικολογιες...
Εσυ δεν κάνεις κριτική στις αναρτήσεις μου...
αλλά στα σχόλια που κάνω στις δικές σου...
Αν το βρίσκεις σωστό, συνέχισε έτσι...
Εγώ περιμένω κριτική στις αναρτήσεις μου και όχι στα
σχόλια μου...
Άηχος
10-04-2022 @ 20:06
Δεν αλλάζει ο κόσμος Κεμάλ.......!

Περί ποιήματος θα πω ότι είναι άλλο ένα εξαιρετικά προσεγμένο και υπέροχο ποίημα, όπως συνήθως.
Δεν γνωρίζω τον όρο θνησιγενότητα και υπέθεσα ότι είναι κάποιος νεολογισμός, ενώ τον παραλλήλισα με τον όρο θνησιμότητα.
Συγχαρητήρια!
χωρίς λόγια
10-04-2022 @ 21:54
η καρδιά μας ξενυχτά και ας είναι μονάχα για καλό

ομορφιά!
Γιώργος Καλ-Ελ
11-04-2022 @ 00:16
::up.:: ::up.:: ::up.::
-Ειρήνη-
11-04-2022 @ 14:43
Από τα πολύ ωραία σου, Αναστάσιε! Διαβάζοντάς το δε μπόρεσα να μη χαμογελάσω. Είναι τόσο ανέμελο στην αρχή... σε κάνει να ξεχνιέσαι... και στο τέλος σοβαρεύει πολύ... με έκανε να σκεφτώ... οι χαρταετοί δεν είναι ελεύθεροι, πάνε ψηλά μα υπάρχει πάντα το σκοινί που θα τους τραβήξει πίσω... και οι άνθρωποι τους μοιάζουμε... μπορούμε να πάμε ψηλά, όμως τόσο όσο θα μας επιτρέψει ο εαυτός μας... η ανθρώπινη φύση μας...
https://youtube.com/watch?v=csTvjhNdD_g&feature=share
φραγκοσυριανος
11-04-2022 @ 17:51
Λιβάδια απέραντα, νερά, βουνοκορφές...
μες του μυαλού μου τον καμβά ζωγραφισμένα.
Χρόνια και χρόνια παραμένουν φυλαγμένα ...
με απανθίσματα γλαυκά κι επιστροφές.

Είναι γεμάτη η ζωή χαρταετούς...
Κάποιοι αγέρωχα τον άνεμο κοιτάζουν,
κι άλλοι σ 'ασήμαντα υψώματα γεράζουν...
Θνησιγενότητα θυμώντας στους βροτούς .

Πολύ ωραίο, καλό απόγεμα να έχεις.
::up.:: ::up.:: ::up.::
Κων/νος Ντζ
11-04-2022 @ 19:01
Όμορφος λόγος γεμάτος εικόνες!

::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
zari.kardias
12-04-2022 @ 01:59
Δεν με τραβούσε να πετώ χαρταετούς...
ήθελα μόνο ,το πέταγμα τους να αγναντεύω...
Ξεχωριστή έμπνευση!!! ::theos.::
...ταυτίστηκα & με συνεπήραν οι εικόνες ::yes.::
...& το κλείσιμο ιδιαίτερα ωραίο!!! ::up.::
φραγκοσυριανος
12-04-2022 @ 18:01
::up.::
Ζωή Α.
12-04-2022 @ 20:05
Είναι γεμάτη η ζωή χαρταετούς...
!!!!! ::theos.:: Υπέροχο ΟΛΟ!!!!! ::up.::
Γιάννης Κατράκης
12-04-2022 @ 22:09
Λιβάδια απέραντα, νερά, βουνοκορφές...
μες του μυαλού μου τον καμβά ζωγραφισμένα.
Χρόνια και χρόνια παραμένουν φυλαγμένα ...
με απανθίσματα γλαυκά κι επιστροφές.

Πάρα πολύ όμορφα γραμμένο Αναστάση
::up.:: ::theos.:: ::up.::
ΕΛΠΗΝΟΡΑΣ
15-04-2022 @ 18:34
::theos.:: ::hug.:: ::theos.::
malkon64
15-04-2022 @ 19:48
Εξαιρετικό ! ::yes.:: ::theos.:: ::theos.::
φραγκοσυριανος
16-04-2022 @ 17:51
::up.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο