| |
ΧΑΘΗΚΕΣ
Σαν ξωτικο, σαν τον αγερα,
εφυγες ξαφνικα μια μερα,
αφηνοντας πισω σου τον πονο,
που δεν γιατρευεται απ΄τον χρονο,
που δεν γιατρευεται απ΄τον χρονο...
Εφυγεεεες...
Οπως εχουν φυγει τοσοι αλλοι,
αλλοι μικροι κι αλλοι μεγαλοι...
αλλοι μικροι κι αλλοι μεγαλοι...
Ξεχασεεες...
Οτι εχεις πισω σου αφησει,
δεν εχει ακομη ξεψυχησει...
δεν εχει ακομη ξεψυχησει...
Εισαι παντα στην καρδια μου,
στο μυαλο, στα ονειρα μου,
δεν εισαι μαζι μου τωρα πια.
νοιωθω εναν πονο στην καρδια,
νοιωθω εναν πονο στην καρδια...
Δεν μπορω να σε ξεχασω,
ουτε να σε ξεπερασω.
Σαν να΄χεις στοιχιωσει την ζωη μου,
εχεις φωλιασει στην ψυχη μου,
εχεις φωλιασει στην ψυχη μου....
Χαθηκεεες...
Απο εκεινη την ημερα,
που σε πηρε ο αγερας
και σε πηγε μακρια,
εκει που κανει παγωνια,
σ΄αλλα μερη, σ΄αλλη γη,
εκει που φτανει η ψυχη...
εκει που φτανει η ψυχη...
Εφυγεεες...
Μια συννεφιασμενη μερα,
ητανε μια Δευτερα,
ηταν μερα παγερη,
που παγωνει την ψυχη...
που παγωνει την ψυχη...
Εισαι παντα στην καρδια μου,
στο μυαλο, στα ονειρα μου,
δεν εισαι μαζι μου τωρα πια,
νοιωθω εναν πονο στην καρδια...
νοιωθω εναν πονο στην καρδια...
Αλλος εδω κι αλλος εκει,
αλλος γλεντα κι αλλος πενθει,
αλλος γελα κι αλλος πονα,
αλλος κλαιει μα δεν μιλα,
ετσι ειναι η ζωη...
ετσι ειναι η ζωη...
Ομως εφυγες εσυ,
χαθηκες απ΄την ζωη,
πλακωσε βαθυ σκοταδι,
η ημερα εγινε βραδυ...
η ημερα εγινε βραδυ...
Εισαι παντα στην καρδια μου,
στο μυαλο, στα ονειρα μου,
δεν εισαι μαζι μου τωρα πια,
νοιωθω εναν πονο στην καρδια...
νοιωθω εναν πονο στην καρδια...
δεν-ει-σαι-μα-ζι-μου-τω-ρα-πια-
νοιω-θω-ε-ναν-πο-νο-στην-καρ-διαααα....
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
