| |
Θα τηρήσω σιγή...
(Τούτο αρμόζει, θαρρώ).
Μόνο η βρύση που στάζει,
τίποτ’ άλλο στη γη,
δε θ’ ακούγεται πια.
Και, καθώς θα βραδιάζει,
σιωπηλοί γεωργοί,
θα περνούν, με τσαπιά,
με τσουγκράνες και φτυάρια.
Μη ζητώντας νερό,
μη ζητώντας φαγί,
μήτ’ αφήνοντας χνάρια.
Σύννεφα στρατηγοί,
κορδωμένοι σαν στέκες,
με πηλήκια και μπότες
κι αποπίσω στρατιώτες,
όπως τώρα και τότες,
σε μια αιώνια φυγή.
Και, μπροστά στη σκοπιά,
των νεκρών τα κουφάρια,
βιασμένες γυναίκες,
μες σε σπίτια γιαπιά.
(Θε μου, κι ένα μωρό).
Θα τηρήσω σιγή...
Π.Θ.Τουμάσης
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
