| |
Περπατούσε βαριά,
η ψυχή μου κουρασμένη,
ήταν πάνω την ώρα
που 'λεγα πως είχα ξεχάσει
να ζεις το τι σημαίνει.
Την ώρα που απελπισμένος φώναζα,
η ζωή μου εδώ και τώρα να τελειώσει,
τον πιο όμορφο Άγγελό του
έστειλε ο Θεός για να με σώσει.
Νύχτα και μέρα τα δάκρυα βροχές,
σαν καταιγίδες ισχυρές,
απ' τα μάτια μου
το φως μου είχα χάσει,
βαθύ σκοτάδι και ερημιά
την ψυχή μου είχε σκεπάσει.
Τη νύχτα που ικέτευα
η αυγή μην ξημερώσει
τον πιο όμορφο Άγγελο του
έστειλε ο Θεός για να με σώσει.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
