| |
Μια Μεγάλη Παρασκευή, ενώ ο ήλιος κατέβαινε απ΄ τα σκαλοπάτια του βουνού, ήρθες για λίγο (στα κλεφτά…) και συναντηθήκαμε έξω από ένα εκκλησάκι.
Δίπλα μας, μια μικρή γιασεμιά μοσχοβολούσε κάτω απ΄ τις φούντες των πεύκων, καθώς άνοιγαν οι κάτασπροι ανθοί της. Η ομορφιά της φύσης μάς προετοίμαζε για τις πιο λεπτές συγκινήσεις…
Σε ρώτησα τι μού φέρνεις κι εσύ, κρύβοντας τα χέρια σου και με μάτια που ταξίδευαν θλιμμένα, μού είπες: «Την άνοιξη»!
Ύστερα, πρότεινες να παρακολουθήσουμε μαζί (για τελευταία φορά) την ακολουθία του Επιταφίου και σού είπα: «Ναι αλλά αν κρεμάσουν τον Χριστό, να κρεμάσουν και τον ληστή…».
Γνωρίζοντας ότι την Δευτέρα του Πάσχα θα έφευγες οριστικά κι εγώ θα γύρευα τ΄ αχνάρια του διάβα σου, κοίταξα πέρα μακριά τη θάλασσα που θα μας χώριζε και σκέφτηκα ότι το θυμωμένο νερό της θα γινόταν ο τάφος του πάθους μας…
……………….......
Άσχετο.
Μπήκε ως λαθρεπιβάτης
κι έγινε συνεπιβάτης !
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
