| |
ΠΙΝΩ ΑΠ’ ΤΑ ΧΕΙΛΗ ΣΟΥ (ΘΕΟ) !
Πίνω απ’ τα Χείλη σου Θεό
κι απ’ τη ματιά σου Σκέψη,
σ’ ένα Ανέμελο Χορό
που οι Μοίρες είχαν Προβλέψει.
Παίρνω απ’ το είναι σου Χαρά
κι αφήνω ένα Δάκρυ,
σαν το Διαμάντι που πονά(ει)
γιατί δεν τ’ Αγαπά(ει) η Άκρη.
Μια Προσευχή που ξεκινά(ει)
απ’ της Γραμμής το Πνεύμα,
Δημιουργού Κορύφωση
που Αγγίζει ένα Νεύμα.
Μες τη θωριά σου καρτερώ
Κοσμοπλημμύρα να ‘ρθει,
του Χώρου τον Αναστεναγμό
να τόνε κάνω Στάχυ.
Δίνω στα Χείλη σου Ευχή
ν’ Αγαπηθούν οι Χάρες
να Νοιώσουνε τα Σύμπαντα
σαν Ξέχωρες Μονάδες !…
Υ.Γ. ΑΠΟ ΤΑ ΑΓΑΠΗΜΕΝΑ ! . . .
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 6
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
