| |
Δεν είσαι αυτό που έδειχνες, κοντά μου όταν βρισκόσουν
Ήξερες πως ένιωθα, μα εξαφανιζόσουν
Δικαιολογίες έλεγες, εγώ σ’ εμπιστευόμουν
Αμέτρητα τα βράδια, μονάχος που κοιμόμουν
Παρίστανες πως ήσουνα, μαζί μου ερωτευμένη
Και μια ψυχή παράτησες, τελείως διαλυμένη
Αν υπάρχει κάρμα, θα πρέπει να προσέχεις
Γιατί σου παίρνει πίσω, ότι τώρα έχεις
Δε θα ασχοληθώ, εγώ άλλο μαζί σου
Το κάρμα θα σου κάνει, μπουρδέλο τη ζωή σου
Αν υπάρχει κάρμα, πίκρα θα το πληρώσεις
Και ίσως μόνο τότε, να το μετανιώσεις
Ίσως και να γυρίσεις, σε μένα πάλι πίσω
Όμως εγώ την πλάτη μου, σε σένα θα γυρίσω
Τα βάζω με τα λάθη μου, τα βάζω με εμένα
Όσα δώρα σου έκανα, δεν άξιζες κανένα
Χάρες σου έκανα πολλές, μικρές μα και μεγάλες
Πίστευα ότι εσύ, διαφέρεις απ’ τις άλλες
Παρίστανες πως ήσουνα, μαζί μου ερωτευμένη
Και μια ψυχή παράτησες, τελείως διαλυμένη
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
