| |
(Σε συνέχεια του https://stixoi.info/stixoi.php?info=Poems&act=details&poem_id=258543)
Ο νεαρός ταλαντούχος συνθέτης Βολφγκανγκ Αμαντε Μότσαρτ κατέφτασε σε ηλικία 25 ετων στην Μητρόπολη της Μουσικής, την αυτοκρατορικη Βιέννη, με τη φημη του να προηγείται του ερχομού του. Μα η φήμη αυτή δεν ήταν αρκετή για να του ανοίξει τις πόρτες που θα του απέφεραν δόξα και χρήμα. Ο βασικός λόγος γι αυτό ήταν "οι Ιταλοί".
Την εποχή εκείνη η ιταλική σχολή μουσικής ήταν κυρίαρχη, οι Ιταλοί συνθέτες θεωρούνταν ανώτεροι όλων και καταλάμβαναν σχεδόν όλες τις επίσημες θέσεις σε βασιλικές και αυτοκρατορικη Αυλές και σε εκκλησιαστικα ιδρύματα. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να παραγκωνιζονται επαγγελματικα οι ντόπιοι μουσικοί και να αναπτύσσεται μια χρόνια επαγγελματική αντιζηλίας. Και αναγκαστικά, αν ήθελαν να επιτύχουν, μιμούνται το ιταλικό στυλ στις συνθεσεις τους και ιδίως στην αγαπητή στο βιεννεζικο κοινό ιταλική όπερα μπουφα.
Ένας από πιο επιτυχημένους στη Βιέννη, Ιταλούς μουσικόσυνθέτης ήταν και ο Αντόνιο Σαλιερι. Ξεκινώντας ως προστατευομενος του επίσης Ιταλού συνθέτη Φλοριαν Γκασμαν, είχε κατορθώσει να ανελιχθει σε δημοφιλια και να οριστεί αυλικος συνθέτης από τον Αυτοκράτορα Ιωσήφ τον Β'.
Ο Μότσαρτ είχε αφομοιώσει κατά τη νεότητα του με επιτυχία τα μουσικά ιδίωματα διαφόρων χωρών, συμπεριλαμβανομένης της Ιταλίας. Μάλιστα σε ένα από τα ταξίδια του εκεί, σε ηλικία 14 ετών, τιμήθηκε από τον Παπα Κλημεντα 14ο με το παράσημο του Ιππότη του Ταγματος του Χρυσού Σπηρουνιου, για το ασύλληπτο κατόρθωμα του να καταγράψει, μετά από μια και μοναδική ακρόαση, σε νότες στο χαρτί τον εκκλησιαστικο ύμνο "Miserere" του Ιταλού συνθέτη Γκριγκορι Αλέγκρι, ο οποίος μέχρι τότε κρατιοταν ως επτασφραγιστο μυστικό, τραγουδιοταν μόνο στο παρεκκλήσι του Βατικανού και παρέμενε άγραφος.
Όντας ευρύτατα μουσικά καταρτισμενος, ο Μότσαρτ ήταν ικανός να ασχοληθεί με όλα τα είδη μουσικής και κυρίως με την τότε δημοφιλεστατη ιταλική όπερα, η οποία είχε την προτίμηση των ανωτέρων μορφωμενων τάξεων. Εκείνος όμως, σε μια πατριωτική έξαρση, αποφάσισε να ασχοληθεί με την γερμανική μουσική κουλτούρα και με την ενθάρρυνση του Αυτοκράτορα να δημιουργήσει έργα στο είδος του Singspiel (=θεατρικό έργο με μουσική, με κωμικό χαρακτήρα, σε γερμανική γλώσσα), το οποίο το προτιμούσαν οι λαϊκές τάξεις που δε γνώριζαν άλλη γλώσσα πέρα από τα γερμανικά.
Έτσι προέκυψε η πρώτη του μεγάλη επιτυχία στη Βιέννη,η "Απαγωγή από το Σεράι", η οποία στην πρεμιέρα της χάλασε κόσμο, και ώθησε στη δημιουργία μιας "εθνικής μουσικής σχολής".
Ο Σαλιερι, αντιλαμβανομενος την μεταστροφή του κλίματος, έγραψε κι εκείνος ένα γερμανόφωνο Singspiel, τον "Καπνοδοχοκαθαριστη". Προς το παρόν οι δύο συνθέτες δεν είχαν συναντηθεί, αν και αγωνιζόταν στον ίδιο επαγγελματικό στίβο και απευθύνονταν στο ίδιο ενθουσιώδες αλλά και άστατο κοινό, που τη μία μέρα αποθεωνε έναν συνθέτη και την επόμενη τον ξεχνουσε παντελώς για να αποεθωσει εναν άλλο.
ΣΥΝΕΧΊΖΕΤΑΙ...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
