zari.kardias
08-05-2022 @ 01:27 | Μια αφιέρωση που με τη μέρα συμφωνεί…
…τι κι αν μεγάλωσες, τι κι αν γκριζάρεις
και αν το νοιάξιμο πικάρεις ή σνομπάρεις
θέλεις ν ακούσεις της μαμάς σου τη φωνή
να λέει ...«παιδί μου τη ζακέτα σου να πάρεις»
Χρόνια Πολλά στις ♥μανούλες όλου του κόσμου!!!
::hug.:: ::love.:: ::hug.:: | |
Γιώργος Καλ-Ελ
08-05-2022 @ 01:32 | Μικρόσωμο το όνειρο εκείνο
σαν αντανάκλαση από φως ήρθε για λίγο
μέχρι τα αστέρια ν ανεβεί δεν είχε αντέξει
και την πλοκή του σκοταδιού είχε διαλέξει
Αν και η ζακέτα μου …χωρούσε δύο
έφυγες τη νύχτα κι είχε τόσο κρύο
Κι εγώ … την έβαψα με μια νερομπογιά
που έτρεξε απ τα μάτια ή απ την καρδιά
γιατί στο ράφι μοναχή είχε ξεμείνει;
την παγωνιά παλιού ονείρου ν απαλύνει;
Τέλειο!!
::theos.:: ::theos.:: ::yes.:: | |
CHЯISTOS P
08-05-2022 @ 05:32 | Εύθυμο, ανάλαφρο και πανέμορφο ! Χρόνια πολλά στις μανούλες όσο κι αν μας στεναχωρούν -για το καλό μας- με τις επίμονες απόψεις τους... | |
-Ειρήνη-
08-05-2022 @ 08:20 | Πολύ όμορφο το ποίημά σου, η ξεχασμένη ζακέτα που φέρνει αναμνήσεις! Ξεχωριστή η τελευταία στροφή... ένα δάκρυ που πέφτει πάνω της και ζωντανεύει το χρώμα της... και σε συνδυασμό με την αφιέρωση, θα μπορούσε η ζακέτα αυτή να είναι η αγαπημένη της επειδή ήταν δώρο της μαμάς της, γι' αυτό και την κράτησε τόσα χρόνια...
Προσωπικά δεν πιστεύω σε παγκόσμιες ημέρες, αυτό που σκέφτομαι είναι μακάρι κάθε παιδί να μπορεί μεγαλώνοντας να σκέφτεται τη μητέρα του με αγάπη... γιατί αυτό δεν είναι δεδομένο... | |
Μπόσινας Νίκος
08-05-2022 @ 08:21 | Πάρα πολύ ωραίο. | |
malkon64
08-05-2022 @ 10:00 | φύλαγε τη νύχτα κι έδιωχνε το κρύο
ΩΡΑΙΟΤΑΤΟ ! | |
koyloykakoselias
08-05-2022 @ 11:54 | ::up.:: ::up.:: Καλημερα Νινα. | |
Αγιοβλασιτης
08-05-2022 @ 15:26 | Πολύ ωραίο...
Χρόνια πολλά στις μανούλες...
::theos.:: ::theos.:: ::hug.:: | |
ΕΛΠΗΝΟΡΑΣ
08-05-2022 @ 18:05 | ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
ΑΜΑΡΥΛΙΣ
08-05-2022 @ 20:48 | Ευχαριστούμε πάρα πολύ, πανέμορφο. ::hug.:: ::hug.:: ::hug.:: | |
Γιάννης Κατράκης
08-05-2022 @ 20:59 | Θλίψης χαμόγελο ξεστρατισμένο
στα χείλη στάθηκε για ώρα διπλωμένο
τα μάτια μία ακρογιαλιά είχαν ζωγραφίσει
και την αγκαλιά σου που ΄χα λησμονήσει
Τοσοδά μικρή κορμιά …χωρούσε δύο
κράταγε τη νύχτα κι έδιωχνε το κρύο
Τι όμορφο αριστούργημα Ενας ύμνος για την αθάνατη μάνα που πάντα μας προσέχει Χρόνια Πολλά σε όλες τις μανούλες σε κάθε γωνιά του πλανήτη και στην δική μου που την έχασα πριν 3 χρόνια και ακόμα ο πόνος δεν λέει να κωπάσει λίγο
Να σαι καλά Νίνα μου Καλό μήνα ::hug.:: ::love.:: ::hug.:: | |
Κων/νος Ντζ
08-05-2022 @ 22:30 | Πάρα μα πάρα πολύ ωραίο!!!
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
φραγκοσυριανος
09-05-2022 @ 00:54 | ::kiss.:: ::kiss.:: ::up.:: | |
χωρίς λόγια
09-05-2022 @ 19:14 | ομορφια | |
Ζωή Α.
10-05-2022 @ 19:33 | !!!!! ::yes.:: Τρυφερό!!!!! ::up.:: | |
Euler2
14-05-2022 @ 23:07 | ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
 |
