| Nαρκωμένος απο την ομορφιά σου
ζω με την αγωνία, ότι δεν θα σε
ξαναδώ ,φθάσαμε τόσο κοντά
που οι αφές των δακτύλων μας,
άγγιξαν ιδρωμένες, δεν πιστέψαμε
ότι θα υπήρχε τέτοια ταύτιση...
ορκίσου, πως η πλημμύρα που
έρχεται και όσο θα κρατήσει,
δεν θα σταθεί εμπόδιο, να νιώθω
το κορμί σου, κιας ξέρω ότι
ο δρόμος που ακολουθείς,
μοιραία μας απομακρύνει,
κάθε στιγμή περισσότερο.
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 5 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|