| |
Έσβησε τα φώτα της η πόλη
Τώρα οι δρόμοι γράφουν μοναξιά
Ίσως μπορούν να ακούσουν μόνο οι μόνοι
Τον θόρυβο που κάνει η καρδιά
Όταν σπα
Απόψε θέλω από όλους να κρυφτώ
Νύχτα κρύψε με στο μαύρο σου το πέπλο
Προστάτεψε με από το φως το σκληρό
Τις πικρές αλήθειες του να μη βλέπω
Νύχτα κάνε με σαν τον ουρανό
Να γεννώ άστρα, να τα σκοτώνω το πρωί
Νύχτα μάθε μου να μην αγαπώ
Αυτό που φεύγει και μ' αφήνει μοναχή
Κατέβασαν τα παντζούρια τους όλοι
Ακούγονται κάτι σκόρπιες φωνές
Ίσως μπορούν να καταλάβουν οι μόνοι
Πώς πονούν τη ψυχή οι μαχαιριές
Οι γλυκές
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
