| |
μου παν σε ειδαν σαββατοβραδο μια νυχτα
σε ένα παμπ της γειτονιας να ξενυχτας
μαζί με φίλους να καπνίζεις και να πίνεις
κι αφηρημενα καπου γυρω να κοιτας
κι ειχες τα ματια που θα ζηλευαν ζωγραφοι
αυτό το βλεμμα και το δικοπο σπαθι
κι ησουνα λεει σαν να σου λειπε η αγαπη
κι ησουν σαν μεσα σου να ενιωθες σιωπη
Και κάπου χάνεσαι, και κάπου χάνεσαι
στης ενοχής σου τα κρυφά τα μυστικά,
κι αν ετσι αισθανεσαι, το αντιλαμβανεσαι
θάβεις αγάπη και φυτρώνει μοναξιά
μου παν σε ειδανε να χάνεσαι,
σε μονοπάτια σιωπηλα κι απατηλά
δεν εχω στρωμα να σου δωσω να ξαπλωσεις
δεν εχω άλλη αγκαλια να κοιμηθεις
δεν εχω δρομο για να ρθεις να μ ανταμωσεις
δεν εχω άλλη πια φωτια να ζεσταθεις
όμως τον έρωτα που ηθελες τον ειχα
ειχα αυτόν και άλλο τοσο πιο πολύ
όμως δεν σου φτανε και εψαχνες ξενυχτια
μεσα σε ξενων παραδεισων την αυλή
Και κάπου χάνεσαι, και κάπου χάνεσαι
στης ενοχής σου τα κρυφά τα μυστικά,
κι αν ετσι αισθανεσαι, το αντιλαμβανεσαι
θάβεις αγάπη και φυτρώνει μοναξιά
μου παν σε ειδανε να χάνεσαι,
σε μονοπάτια σιωπηλα κι απατηλά
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
