malkon64
15-05-2022 @ 00:40 | και τα μυστήρια του κόσμου αντικρίζω.
ΓΛΑΦΥΡΑ ΠΟΙΗΤΙΚΟΤΑΤΟ ! . . . ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: ΟΛΟ .. | |
Κων/νος Ντζ
15-05-2022 @ 00:47 | Ερωτικότατο! ::hug.:: ::hug.:: ::hug.:: | |
ΕΛΠΗΝΟΡΑΣ
15-05-2022 @ 08:11 | ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
χωρίς λόγια
15-05-2022 @ 08:46 | Ο Έρωτας σαν καταφέρνει αγάπη να γεννήσει ...
Ομορφιά | |
κοποιπεηστ
15-05-2022 @ 09:01 | Δε με τρομάζει πια τι κρύβεις στην καρδιά σου ...
Μου φτάνει μόνο που σε έχω αγκαλιά μου.
Που μου γεμίζεις μουσικές τη σιγαλιά μου ...
και ανασαίνω τους αχνούς της ευωδιάς σου. κτλπ........
ΚΤΗΤΙΚΗ ΑΔΙΑΦΟΡΙΑ ενός ανικανοποίητου υποσυνείδητου | |
χωρίς λόγια
15-05-2022 @ 09:25 | Γιατί όχι αποδοχή ατομικότητας ;ας είναι κόποιπε ο καθένας ότι αντλεί από μια δημιουργία
. | |
ΑΜΑΡΥΛΙΣ
15-05-2022 @ 11:36 | Συμφωνώ απολύτως με την Ιανίκη. ::hug.:: ::hug.:: ::hug.:: | |
koyloykakoselias
15-05-2022 @ 12:16 | ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: Καλημερα Τασο | |
φραγκοσυριανος
15-05-2022 @ 18:59 | ::up.:: ::up.:: ::up.:: | |
santana
15-05-2022 @ 21:45 | Μα όταν φθάνει η κορύφωση του πόθου...
που το κορμί από λαγνεία σπαρταράει ,
όλα τ' αγκάθια μου αφήνονται στο πλάι...
::rock.:: ::rock.:: ::rock.:: | |
zari.kardias
16-05-2022 @ 01:09 | Ψάχνω στους χτύπους της καρδιάς σου ν' ανιχνεύσω ....
τις σκοτεινές της τις στοές και κυψελίδες .
Πανέμορφοι στίχοι!!! ::theos.::
...με ερωτική ευαισθησία σαν τρυφερό άγγιγμα ::love.::
::hug.::
(...μέσα στα μύχια πορφυρένια φυλλοκάρδια) | |
-Ειρήνη-
16-05-2022 @ 07:22 | Τέλειο το ποίημά σου, Αναστάσιε! Με βαθύ συναίσθημα, ένταση, δυνατές εκφράσεις, λυρισμό και ποιητικό ξεδίπλωμα της ανδρικής ψυχής... οι δυο πρώτες στροφές δείχνουν τις αμφιβολίες του άντρα παρόλο που την έχει στα χέρια του... και σκέφτομαι, θέλει στ' αλήθεια να μάθει τα μυστικά της; Κι αν μετά απογοητευτεί και δεν τη βλέπει πια όπως πριν; Θυμάμαι ένα παλιό σχόλιό σου, είχες γράψει κάπου "κάποια μυστικά είναι καλύτερα να μένουν κρυμμένα..." και μετά έρχονται οι άλλες δυο στροφές και αλλάζουν όλα... η κορύφωση του πόθου φαίνεται σα να αναφέρεται στον άντρα, αλλά ταιριάζει καλύτερα στη γυναίκα, ο τρόπος που του δίνεται, ολοκληρωτικά, αίρει όλες τις αμφιβολίες του... δεν έχει καμία σημασία το πριν, σημασία έχει μόνο το τώρα, όπως του έχει αφεθεί και παραμένει στην αγκαλιά του... η τελευταία στροφή δίνει την αίσθηση της πληρότητας... το ποίημά σου είναι έρωτας κι αγάπη μαζί... μου θύμισε πολύ στίχους του Λειβαδίτη...
"Kράταγα τα χέρια σου
κι έτσι είχε πάντοτε η ζωή ουρανό κι εμπιστοσύνη....
Hξερες να δίνεσαι, αγάπη μου.
Δινόσουνα ολάκερη
και δεν κράταγες για τον εαυτό σου
παρά μόνο την έγνοια αν έχεις ολάκερη δοθεί...
Αγαπημένη, σου χρωστάω κάτι πιο πολύ απ’ τον έρωτα
εγώ σου χρωστάω το τραγούδι και την ελπίδα, τα δάκρυα
και πάλι την ελπίδα.
Στην πιο μικρή στιγμή μαζί σου, έζησα όλη τη ζωή." | |
φραγκοσυριανος
16-05-2022 @ 20:06 | ::up.:: ::up.:: ::up.:: | |
Γιάννης Κατράκης
17-05-2022 @ 07:41 | Θολά αινίγματα με κυνηγούν τα βράδια...
και λύσεις άχρωμες στα όνειρά μου πλάθω.
Πάρα πολύ όμορφα γραμμένο Αναστάση
Καλή βδομάδα ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
φραγκοσυριανος
19-05-2022 @ 18:54 | ::up.:: | |
Ζωή Α.
24-05-2022 @ 18:13 | Θολά αινίγματα με κυνηγούν τα βράδια...
και λύσεις άχρωμες στα όνειρά μου πλάθω.
!!!!! ::up.:: Καταπληκτικό!!!!! ::theos.:: | |
ΕΛΛΑΝΙΟΣ
03-06-2022 @ 15:50 | Το φιλντισένιο σου το στήθος σαν αγγίζω..
που λες και βγήκε απ' το κορμί της Αφροδίτης ,
της μυστικής σου γειτονιάς ειμ' ο φεγγίτης...
και τα μυστήρια του κόσμου αντικρίζω. ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
 |
