| |
Έχει χρόνους που χαθήκαμε ,
έμειναν μόνο οι τέσσερις εικόνες του Νόκια
σαν ανάμνηση
αγαπώ το τηλέφωνο ,αγαπώ κι εκείνη
του δίνω ενέργεια, χρόνια το κρατώ ,
κρύβει μέσα του το μετείκασμα της αύρας της
αγαπώ το τηλέφωνο, κρατά μέσα του μέρος της ψυχής της,
ξυπνώ θωρώντας την όψη της
όπως κρατώ και τα λευκά σεντόνια π' άγγιξαν το υπέροχο κορμί της
δεν τ' αλλάζω μονάχα τα λιάζω
νοσταλγώ τη θέρμη της είναι βάλσαμο στην πίκρα του χωρισμού.
Kουράστηκε πια δε λειτουργεί ,κούρασε κι εμένα η προσμονή
δεν είναι ανίκητη του έρωτα η ζέση
πέφτει χάμω σαν τα κίτρινα φύλλα από τη δύνη του χρόνου.
Χειμώνας στη φύση ,χειμώνας στη καρδιά.
Κύκλος η φύση ,κύκλος η ζωή ,
αλάθητη πορεία ,
αέναη ρουτίνα .
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
