| |
Εκείνη η Ελένη, η χιλιοπονεμένη
Εκείνη, η αγέρωχη τριανταφυλλιά
στον μαραμένο μας κήπο
που φωνάζει στον κόσμο "Λείπω"
με το κόκκινό της στόμα
Εκείνη που σήκωσε το ανάστημα
με τα πλεγμένα της κλαδιά
κι ανεμίζει σαν λάβαρο πάνω στη γη
τη μεγαλοδύναμη της ψυχή
παράταιρη μες στη δική μας αδικία
Η Ελένη που στις οθόνες πρωτοείδα
με φρύδια πυκνά και μάτια ζεστά
σκορπούσε απλόχερα το φως
εκεί που υπάρχει σκοτάδι
σ' έναν κόσμο χωρίς ελπίδα
Εκείνη η Ελένη και κάθε Ελένη
που έχει τόσο υποφέρει
κάτω από πόδι άνανδρο,
να σηκώνει ξύλινο σταυρό
και μέσα στα αίματα να μας κοιτάει
Για 'κείνη την Ελένη και κάθε Ελένη
που η ύπαρξή της μύρισ' επανάσταση
σαν πασχαλιά μέσα στο έρεβος
σαν από το πένθος Ανάσταση
αξίζει να ξεσηκωθώ
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
