| |
Θέλεις να είμαι σωστός
μετρημένος, λιτός
σ’ έναν κόσμο γεμάτο με πάθη.
Να μην ακούω πολλά
να μιλάω αλλά
να γυρίζω κεφάλι στα λάθη.
Θέλεις να είμαι μικρός
κουρδισμένος, κοινός
τόσο ίδιος με όλους τους άλλους.
Να περπατάω σκυφτά
λες κι αυτή η στεριά
κρύβει κάτω απ’ το χώμα υφάλους
Μη μου φωνάζεις
δε με αλλάζεις
το μόνο που κάνεις πιο καλά
είναι να με διατάζεις.
Μη μου φωνάζεις
δε με αλλάζεις
ξέρω κατά βάθος σαν τρελός
θα’ θελες να μου μοιάζεις
Όλα τα ταξίδια σου
στης γης τον καναπέ
που αρχίζεις να βουλιάζεις.....
Θέλεις να είμαι καρμπόν
στη ζωή μου απών
να ξυπνώ μόνο όταν πεινάω.
Θα κάνω ό, τι μου πεις
μ’ αν μπροστά μου βρεθείς
παίρνω φόρα και δεν σταματάω.
Θέλεις να μ’ έχεις υπό
πληρωμένο εχθρό
να’ χεις κάτι να λες πως φοβάσαι.
Μη με περνάς για χαζό
στα σκοτάδια που ζω
φτιάχνω νύχτες εσύ να κοιμάσαι
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
