| Φωνάζω να μ' ακούσουν, τ' αστέρια , το φεγγάρι
τη φτέρνα τ' Αχιλλέα καβάλησε κοντάρι
ποιος το φανταζότανε πως θα 'φτανε το τέλος
αυτόν τον ήρωα, να νίκαγε το βέλος
γελάστε και χαρείτε, πολέμιοι μεγάλοι
τώρα που μπορείτε, που έχασα τη πάλη
δεν ξέρω ποιος σας είπε για το τρωτό σημείο
πάντως καρδιά δεν είχε , τη πάγωσε το κρύο
φαίνεται να θέλανε να σωριαστώ ε κάτω
να με δουν να βρίσκομαι, στο τελευταίο πάτο
την ύβρη κι αν διέπραξα, και το 'παιξα μεγάλος
τι κι αν είμαι αϊτός ή ένας παπαγάλος
είτε σε κλουβί, πάλι θα πετάξω
στον αιώνα τον άπαντα δεν πρόκειται ν' αλλάξω
|
![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | | Στατιστικά στοιχεία | | ![](skin/images/spacer.gif) | | Σχόλια: 3 Στα αγαπημένα: 0
| | ![](skin/images/spacer.gif) | | | | ![](skin/images/spacer.gif) |
|