oneiropola
05-06-2022 @ 06:40 | ::up.:: ::up.:: ::up.:: | |
Κων/νος Ντζ
05-06-2022 @ 09:56 | Πολύ όμορφο!!!
::love.:: ::love.:: ::love.:: | |
koyloykakoselias
05-06-2022 @ 10:27 | ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: Καλημερα Τασο. Καλοδουλεμενο. | |
ΕΛΠΗΝΟΡΑΣ
05-06-2022 @ 10:54 | ::theos.:: ::hug.:: ::theos.:: | |
Γιώργος Καλ-Ελ
05-06-2022 @ 14:50 | ::up.:: ::yes.:: ::theos.:: | |
φραγκοσυριανος
05-06-2022 @ 19:38 | ::up.:: ::up.:: ::up.:: | |
malkon64
05-06-2022 @ 22:49 | ΡΟΜΑΝΤΙΚΑ -ΜΑΓΙΚΟ ! ! ! | |
-Ειρήνη-
06-06-2022 @ 14:29 | Από τα πολύ όμορφά σου, Αναστάσιε, στάζει ομορφιά! Ο πρώτος έρωτας... αυτό διαβάζω στο ποίημά σου. Η σταυρωτή ομοιοκαταληξία και οι ξεχωριστές λέξεις σου, που ενώ είναι όλες γνωστές, τις πλέκεις με τέτοια δεξιοτεχνία που μοιάζει σα να τις διαβάζει κανείς για πρώτη φορά και η ατμόσφαιρα που δημιουργείς είναι μαγική... ενώ αναφέρεσαι στο παρελθόν, μοιαζει σα να μιλάς για το παρόν... πιο πολύ μου άρεσαν οι στροφές πρώτη και τελευταία. Αναφορικά με την τελευταία, αυτή την αίσθηση μου έδωσε το ποίημά σου, ενός ανοιχτού τριαντάφυλλου.
Τα παιδιά που αγαπιούνται φιλιούνται όρθια
Με τις πλάτες στις πόρτες της νύχτας
Κι οι περαστικοί τα δείχνουν με το δάχτυλο
Μα τα παιδιά που αγαπιούνται
Δεν είν’ εκεί για κανέναν
Κι είναι μονάχα ο ίσκιος τους
Που τρέμει μες στη νύχτα
Προκαλώντας την οργή των περαστικών
Την οργή, την περιφρόνηση, τα γέλια και τον φθόνο τους
Τα παιδιά που αγαπιούνται δεν είν΄ εκεί για κανέναν
Είν’ αλλού πολύ πιο μακριά απ’ τη νύχτα
Πολύ πιο ψηλά απ΄ τη μέρα
Μες στο εκθαμβωτικό φως της πρώτης τους αγάπης
Ζ. Πρεβέρ | |
φραγκοσυριανος
06-06-2022 @ 17:45 | ::up.:: | |
ΕΛΛΑΝΙΟΣ
07-06-2022 @ 17:31 | Οι ματιές μας ήταν φλόγα κι αγαλλίαση...
Επουράνιες ορχήστρες επαιάνιζαν .
Τις αόρατες αρνήσεις εξαφάνιζαν ...
και στις άτοπες αισθήσεις δίναν ίαση .
Οι θωπείες μαγικές και τα αγγίγματα ...
τα τυχαία, θελημένα και αθέλητα .
Δεν ταιριάζουνε στον έρωτα τ'αθέμητα...
ούτε ψέματα χωράνε ούτε στίγματα .
Ποθοστάλαχτες οι νύχτες κι αξημέρωτες...
Ανατάσεις ηδονής και τρυφερότητας .
Ενοχής αναλαμπές και αθωότητας ...
Μυστικές αναμονές και αφανέρωτες.
Αριστούργημα, δεν έχω λόγια... Υποκλίνομαι !!
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
φραγκοσυριανος
08-06-2022 @ 16:55 | ::up.:: ::up.:: | |
konmark
12-06-2022 @ 01:12 | ::up.:: ::up.:: ::up.:: | |
Μαρία Χ.
05-09-2022 @ 01:16 | Ξεχωριστή.. ιδιαίτερα ευαίσθητη και ευφυής γραφή ! Τί άλλο να πω... ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Και το μέτρο που με τρελαίνει ! | |
 |
