| |
Ξενητεια
Με νοσταλγια θυμαμαι το χωριο,
το σπιτι μου το πατρικο ,
μου λειπει η ανεμελη ζωη
και οι φιλοι μου οι παιδικοι...
και οι φιλοι μου οι παιδικοι.
Με βλεμμα καρφωμενο στο κενο,
αφηνω να πλανιεται το μυαλο,
με εικονες απ΄τα περασμενα,
μα τωρα βρισκομαι στα ξενα.
Και τωρα εδω στην ξενητεια,
που βρισκομαι χρονια πολλα,
μου λειπουνε οι συγγενεις
κι ολοι οι φιλοι και οι γνωστοι...
κι ολοι οι φιλοι και οι γνωστοι.
Με πατριωτες βρισκομαι συχνα,
κουβεντιαζουμε για τα παλια,
για ιστοριες ηρωικες,
με περηφανεια στις καρδιες...
με περηφανεια στις καρδιες.
Με βλεμμα καρφωμενο στο κενο,
αφηνω να πλανιεται το μυαλο,
με εικονες απ΄τα περασμενα,
μα τωρα βρισκομαι στα ξενα.
Ομως μου λειπει η πατριδα,
η πιο ομορφη απ΄οσες ειδα,
η πιο ενδοξη κι ηρωικη,
που χαρα φερνει στην ψυχη...
που χαρα φερνει στην ψυχη.
Καποτε θα γυρισω στο χωριο,
δεν αντεχω αλλο στα ξενα,
στο σπιτι μου το πατρικο
και προσωπα αγαπημενα...
και προσωπα αγαπημενα.
Με βλεμμα καρφωμενο στο κενο,
αφηνω να πλανιεται το μυαλο,
με εικονες απ΄τα περασμενα,
μα τωρα βρισκομαι στα ξενα...
Με-ει-κο-νες-απ΄-τα-πε-ρα-σμε-να-
μα-τω-ρα-βρι-σκο-μαι-στα-ξε-να...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
