| Όταν σε πρωτοαντίκρισα, ένιωσα κάτι να μουρμουρίζει μέσα μου.
Όμως είχες χτίσει τριγύρω σου ψηλά τείχη.
Χωρίς περίσκεψη !
Και κλείστηκες από τον έξω κόσμο...
Άφηνες την φαντασία σου να πετάξει, άπλωνες τα χέρια σου κι αφουγκραζόσουν κοιτάζοντας το ανατριχιασμένο νερό της θάλασσας !
Αλλά ο καιρός κύλησε γρήγορα.
Κι όταν έφτασε η ώρα του αποχαιρετισμού, σού πρόσφερα ένα μπουκέτο λουλούδια.
Και για πρώτη φορά είδα τα μάτια σου να είναι τόσο εκφραστικά...
Τελικά η ιστορία μας ήταν κάτι ανάμεσα στο όνειρο και στην αμφιβολία…
……………………….
Άσχετο.
Όποιος υπερεκτιμά
μάλλον και θα υποτιμά…
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 0 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|