| |
Μικρότητα μολύνει την
συμβιβασμένη ενηλικίωση μας,
της παιδικής μας αθωότητας η ήττα
πληγώνει βαθιά,
μα κάποτε αδιαπραγμάτευτα διεκδικούσαμε
το απόλυτο δικαίωμα στην ζωή..
η έτσι πιστεύαμε τουλάχιστον.
για μια χαμένη άνοιξη..
μην πληγώνεις της πεταλούδας τα φτερά
γιατί δεν θα βρουν τον δρόμο
τους οι ψυχές να αποδημήσουν στο όνειρο.
Αδιάφορο,παγερό το βλέμμα της αιωνιότητας.
Ποτέ δεν γεύτηκε την γοητεία του εφήμερου,
την μεγαλοπρεπή ήττα των δειλινών.
Ανέγγιχτη από την μελαγχολική ομορφιά της νοσταλγίας,
την θλίψη των αποχωρισμών.
Αγνωστο το μεγαλείο της ζωής στο μοίρασμα της,
το ρίγος και η κοσμογονική έξαψη του έρωτα.
πέρα από τον κύκλο της ζωής και του θανάτου,
δεν φτάνει η σκοτεινή τροχιά της.
Ζηλέυω όσους τιθασευσάνε τα όνειρα τους,
όσους γαλήνεψαν τα πάθη τους.
Ζηλέυω όσους κατάφεραν να καταλαγιάσουν της ψυχής την μέθη
και μέρεψαν της αγριότητα των επιθυμιών τους.
ζηλέυω όλους αυτούς τους αναμάρτητους,
μα περισσότερο θαυμάζω εκείνους
που στο ολοκαύτωμα των ενοχών τους πυρπολήθηκαν.
Όσο γαλάζιο θάλασσας στο βλέμμα κι αν σταλάξεις,
και σε πορφυρά δειλινού κι αν λάμψει η ομορφιά σου,
κι αν τα μαλλιά σου πύρωσες με φθινοπώρου χρώμα,
κι αν με καλοκαιριού χρώματα το προσωπείο σου χρυσώσεις,
κι αν με ανθούς άνοιξης στολίσεις την θωριά σου,
παντοτινά στα μάτια σου εμπρός
η βίαιη αλήθεια μου θα αποκαλύπτεται.
Σ'αγαπάω ακόμη.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
